تاثير تلقيح داخل واژن پلاسماي مايع مني در ميزان لانه گزيني و سقط زودرس جنين در بيماران تحت درمان به روش تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم

Effects of Intravaginal Application of Seminal Plasma on Embryo Implantation and Early Abortion Rate in Patients Undergoing Intracytoplasmic Sperm Injection

مقدمه: مايع مني به عنوان عامل مشاركت كننده در آماده سازي آندومتر براي لانه گزيني جنين مطرح مي باشد. اين نظر در تضاد با باورهاي سنتي است كه پاسخ هاي ايمني به آنتي ژن هاي مايع مني را مانع بارورسازي و ايجاد بارداري مي دانند. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير تلقيح پلاسماي مايع مني در موفقيت روش درماني تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم در درمان زوجين نابارور انجام شد. روش كار: اين كارآزمايي باليني در سال1390 بر روي 140 زوج نابارور تحت درمان با روش تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم در مركز پژوهشي كلينيك نازايي و بهداشت توليد مثل كوثر شهر اروميه انجام شد. افراد در دو گروه تلقيح پلاسماي مايع مني و بدون تلقيح قرار گرفتند. 30 تا 60 دقيقه قبل از انتقال جنين، نمونه مني از فريزر خارج و آماده تلقيح بعد از انتقال جنين گرديد. سطح سرمي BHCG در روز 14 و سونوگرافي در هفته 6 تا 12 پس از انتقال جنين انجام شد و دو گروه از نظر پيامد هاي مورد بررسي با يكديگر مقايسه شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون كاي اسكوير انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: دو گروه از نظر تعداد تخمك هاي به دست آمده، تعداد جنين هاي منتقل شده و گريد جنين هاي انتقال يافته تفاوت معني داري با يكديگر نداشتند (05/0p > ). در بررسي ميزان لانه گزيني بر اساس مثبت بودن نتيجه تست BHCG در دو گروه مورد مطالعه، نتايج تست در 18 نفر (5/25%) از بيماران گروه كنترل و 17 نفر (3/24%) از بيماران گروه مداخله مثبت بود كه اين تفاوت از نظر آماري معني دار نبود (1=p). در گروه كنترل 2 مورد (1/11%) سقط و در گروه مطالعه 3 مورد (7/18%) سقط مشاهده شد كه دو گروه از نظر سقط زودرس تفاوت معني داري نداشتند (5/0=p). نتيجه گيري: تلقيح پلاسماي مايع مني بر پيامدهاي باروري در بيماران تحت درمان با تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم تاثيري ندارد.

Introduction: Semen is one of the factors in preparing endometrium for embryo implantation. This is in contrast with public believed that immune response to antigen in ejaculated semen will disrupt fertility and pregnancy. The aim of this study was investigation of the influence of seminal plasma injection on Intracytoplasmic Sperm Injection (ICSI) success among infertile couples. Methods: This clinical trial was conducted on 140 infertile couples undergoing ICSI treatment in Kosar infertility clinic and reproductive health research center of Urmia, Iran during 2010-2011. Couples were randomly divided into seminal plasma injection and control groups. Cry preserved seminal plasma was prepared 30-60 minutes before embryo transferring. ?HCG test and sonography was performed respectively at day 14 and between 6th to 12th weeks after embryo transfer. Outcomes were compared between two groups. Data were analyzed by SPSS software version 16 and chi-square test. P value less than 0.05 was considered significant. Results: There were no significant differences in number of oocyte, quantity and quality of transferred embryo between two groups (p > 0.05). Rate of implantation based on BHCG results were 24.3% (17 women) in intervention group and 25.5% (18 women) in control group. Rate of abortion was 18.7% (n=2) and 11.1% (n=3) in intervention and control groups, respectively. There were no significant differences in implantation rate (p=1) and early abortion rate (p=0.5) between two groups. Conclusion: Intravaginal application of seminal plasma has no effects on fertility outcomes in patients undergoing ICSI treatment.