خود بيمارانگاري و عوامل موثر با آن در جمعيت 50- 20 ساله ي شهر گناباد

Hypochondriasis and related factors in population of 20-50 years old in Gonabad city

اهداف: خود بيمارانگاري نوعي اختلال رواني است كه به شخصي اطلاق مي شود كه با وجود برخورداري از سلامت بدني خود را بيمار مي داند و همواره از درد شكايت مي كند. با توجه به اينكه تحقيقات اندكي در مورد اين بيماري در ايران وجود دارد، مطالعه ي حاضر به تعيين ميزان خود بيمارانگاري و عوامل موثر بر آن در جمعيت 50-20 ساله ي شهر گناباد پرداخته است. روش ها: مطالعه ي حاضر بر روي 400 نفر از جمعيت 50-20 ساله ي شهر گناباد كه به صورت سهميه اي و با روش نمونه برداري تصادفي ساده از هر طبقه انتخاب شدند و بيماري شناخته شده ي رواني، مشكلات پزشكي و يا معلوليت نداشتند انجام شد. افراد علاوه بر سيوالات دموگرافيك به پرسش نامه ي خود بيمارانگاري 36 سيوالي ايوانز پاسخ دادند. سپس داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري توصيفي و استنباطي، تي مستقل و آناليز واريانس تحليل گرديدند. يافته ها: در اين مطالعه شيوع علايم خود بيمارانگاري در شهر گناباد 8/28 درصد بود كه در 2/39 درصد شدت علايم در حد مرزي، در 8/20 درصد اختلال با شدت كم و در 8 درصد شدت خود بيمارانگاري متوسط بود. اختلال به صورت معني داري در گروه سني زير 30 سال شايع تر بود (01/0=p). در افراد مجرد، خود بيمارانگاري به طور معني داري افزايش داشت (05/0 > p) ولي بين خود بيمارانگاري و جنس (77/0=p)، تحصيلات (11/0=p) و شغل (08/0=p) رابطه معني داري مشاهده نشد. ميانگين نمره خود بيمارانگاري در افراد با مشكل طلاق نسبت به ساير مشكلات بيشتر بود. نتيجه گيري: شيوع بالايي از خود بيمارانگاري در جمعيت مورد مطالعه نسبت به آمار مطالعات جهاني مشاهده شد. البته بايد توجه داشت كه در اين مطالعه از ابزار پرسش نامه استفاده شده است. لذا توصيه مي شود در پژوهش هاي آتي شيوع از طريق مطابقت تشخيصي با معاينه رواني صورت گيرد.

Aims: Hypochondrias is a kind of psychiatric disorder that refers to a person who, despite having physical health, always complains of pain. The present study investigated the prevalence of Hypochondrias and its effective factors in population of 20-50 years old in Gonabad city. Methods: This study was performed on 400 persons randomly selected from population of 20-50 years old in Gonabad city. Persons with a known previous psychiatric or medical disorder or defectiveness were excluded from the study. All the samples filled the demographic questionnaire and Evans hypochondrias questionnaires including 36 items. Then, the data were analyzed using appropriate descriptive statistics and analytic tests such as independent t-test and ANOVA. Results: In the present study, the prevalence of hypochondrias among the populations of 20-50 years old was 39.2% at the borderline level and 28.8% at the disorder level. 28% of the cases with hypochondriac disorder showed mild symptoms while 8% had moderate symptoms. This disorder was significantly more prevalent in the age groups under 30 than that in other group (P=0.01). Hypochondriasis was significantly prevalent inpeople with divorce problems (P=0.05). However, there was no significant relationship between hypochondriasis and variables such as sex (P=0.77), education (P=0.11) and job (P=0.08). Conclusion: The present study demonstrated a higher prevalence of hypochondrias in population of 50-20 years old in Gonabad city compared to those on global statistics. Of course, it should be mentioned that a questionnaire was used for data collection. Therefore, it is recommended that, in future studies, its prevalence be investigated through diagnostic adaptation with mental examination.