تاثيرمداخله مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور بركيفيت زندگي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار

Effect of intervention based on family- centered empowerment model on the quality of life of women suffering from stress urinary incontinence

اهداف: بي اختياري ادراري يك مشكل شايع بهداشتي زنان و شايعترين نوع آن بي اختياري استرسي ادرار است. اين بيماري تاثير شگرفي بر جنبه هاي مختلف زندگي گذاشته و منجر به كاهش كيفيت زندگي زنان شده است. يكي از راه هاي ارتقاي سطح سلامتي، توجه به سطح كيفيت زندگي افراد است، لذا در اين مطالعه تاثير مداخله مبتني بر هدف الگوي توانمندسازي خانواده محور بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادرار مورد بررسي قرار مي گيرد. روش ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني است. پس از نمونه گيري به روش در دسترس، 64 آزمودني به صورت تصادفي بلوكه به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم شدند. براي گروه آزمون، مداخلات مبتني بر الگوي توانمندسازي خانواده محور براساس مراحل چهارگانه ( تهديد درك شده، ارتقاي خودكارآمدي، عزت نفس و ارزشيابي) از طريق بحث گروهي، نمايش و آموزش مشاركتي اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيك و اطلاعات پايه بيماري، ارزيابي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به بي اختياري ادراري (IQOL)، دانش، عزت نفس و رفتار هاي بهداشتي مي باشد. پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله تكميل و داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي و نرم افزار SPSS20 آناليز شدند. يافته ها: آزمون هاي آماري نشان داد كه دو گروه آزمون و شاهد از نظر اطلاعات دموگرافيك و شدت بي اختياري همسان بودند. همچنين بر اساس آزمون تي مستقل بين ميانگين نمره كيفيت زندگي، دانش، عزت نفس و رفتارهاي بهداشتي دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معني داري وجود نداشت (05/ 0p?)، در حالي كه اين آزمون اختلاف معنادار بين دو گروه را در ارتباط با اين متغيرها پس از مداخله نشان داد (p < 0/001). آزمون كاي دو نيز تفاوت معناداري را در وقوع بي اختياري ادرار قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون نشان داد (p < 0/001). نتيجه گيري: الگوي بهداشتي توانمندسازي خانواده محور براي ارايه تكنيك هاي هاي رفتاري به عنوان اولين سطح مداخله پيش بيني شده در اصلاح بي اختياري ادراري استرسي توسط پرستاران مي تواند كاربرد داشته و سطح كيفيت زندگي زنان مبتلا به بي اختياري استرسي ادراري غير بستري و ساكن در جامعه را ارتقا دهد. كليدواژه ها: بي اختياري استرسي ادرار، كيفيت زندگي، زنان، توانمندسازي، خانواده محور، خودكارآمدي

Aims: Urinary incontinence is a common health problem in women and its most common type is urinary stress incontinence. The disease has a significant impact on various aspects of life and leads to reduced quality of life for women. One way of improving health level is focusing on life quality level in individuals. So, in this study, the impact of family-centered empowerment model on quality of life in women with stress urinary incontinence is discussed. Methods: This study is a clinical trial. After sampling through convenience method, the subjects (N=64) were divided into experimental and control groups, using blocked random method. For the experimental group, the interventions based on family-centered empowerment model which included four stages (perception of threat, efficacy promotion, self-esteem and evaluation) were performed using group discussion, representation, and training participation. Research instruments included questionnaires of demographic and disease basic information, assess quality of life in patients with urinary incontinence (IQOL), knowledge, self-esteem, and health behaviors. The questionnaires were ccompleted before and after the intervention. The data were analyzed with SPSS version 20 using descriptive statistics and analytical tests. Results: The statistical tests showed that the two groups of experimental and control were matched in terms of demographics and severity of incontinence. Moreover, based on independent t-test, there was no significant difference between the mean score of quality of life, knowledge, self-esteem and health behaviors in the two groups before the intervention (P > 0.05), while there was a significant difference between the two groups with respect to these variables after the intervention (P < 0.001). Also, Chi-square test showed a significant difference in the occurrence of urinary incontinence before and after the intervention in the experimental group (P < 0.001). Conclusion: Family-centered empowerment health model can be used by nurses for the management of behavioral techniques, as the first level of provided intervention to improve the stress urinary incontinence. Moreover, it can increase the life quality of women with stress urinary incontinence who are not hospitalized and reside in the community.