عنوان مقاله :
تغيير در رفتارهاي وابسته به دوپامين در فرزندان موشهاي ويستار باردار مواجه شده با استرس آلودگي صوتي
عنوان فرعي :
Alterations in dopamine related behavior of the offspring of pregnant Wistar rats exposed to noise pollution stress
پديد آورندگان :
حسنوند، طيبه نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران , , بلوچ ، محمد نويسنده , , آذرنيا، مهناز نويسنده azarnia, mahnaz , زردوز، حميرا نويسنده Zardooz , homeyra , عرفاني، مرجان نويسنده دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله تهران , , حسيني، سيده ياسمن نويسنده مركز تحقيقات علوم اعصاب، دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج)، تهران Hosseini, Seyedeh Yasaman , صحرايي ، هدايت نويسنده sahrayi, hedayat
كليدواژه :
D2 Dopamine Receptors , Rearing , Noise Pollution Stress , sniffing , استرس آلودگي صوتي , بو كشيدن , ايستادن , حركت , locomotion , گيرنده هاي D2 دوپاميني
چكيده فارسي :
مقدمه: اثرات استرس بر عملكرد و تكوين دستگاه عصبي به خوبي مشخص شده است. در اين تحقيق تاثير استرس آلودگي صوتي در موشهاي ماده باردار بر رفتارهاي وابسته به دوپامين در فرزندان آنها بررسي شده است.
روش ها: موشهاي بزرگ آزمايشگاهي ماده نژاد ويستار با ميانگين وزني 200 گرم پس از بارداري تا روز چهاردهم هر روز به مدت 5 دقيقه بصورت تصادفي در معرض آلودگي صوتي (شدت 125 دسي‌بل) قرار گرفتند. فرزندان بعد از تولد توسط مادران نگهداري شدند تا به سن بلوغ (200 گرم-سه ماهگي) رسيدند. رفتار جستجو در اين حيوانات شامل ايستادن، بو كشيدن، و حركت در مدل ميدان باز مورد بررسي قرار گرفت. بيست و چهار ساعت بعد همين حيوانات پس از تزريق زير جلدي آنتاگونيست گيرنده هاي D2 دوپاميني يعني سولپيرايد ( mg/kg5) به منظور بررسي حساسيت گيرنده هاي دوپاميني مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج ما نشان دادند كه رفتار بو كشيدن كاهش (P < 0.01) ولي رفتار ايستادن (P < 0.05) و حركت (از نظر آماري بي معني) در نسل دوم گروه استرس افزايش يافته بود. تمامي رفتارهاي وابسته به دوپامين پس از دريافت سولپيرايد كاهش چشمگيري را از خود نشان داد اما اين كاهش در گروه آزمايش بسيار بيشتر بود (P < 0.001).
نتيجه گيري: از اين آزمايشها نتيجه مي‌گيريم كه رفتارهاي وابسته به دوپامين در گروه آزمايش كه در زندگي درون رحمي با استرس مواجه شده بودند به نحو قابل ملاحظه اي نسبت به گروه كنترل تغيير يافته بود. همچنين، گروه آزمايش پاسخ شديدتري را به سولپيرايد از خود نشان داد كه اين نيز مي‌تواند دليل ديگري بر تغيير در عملكرد سيستم دوپاميني مغز در اين حيوانات باشد.
چكيده لاتين :
Introduction: Effects of stress on nervous system activity and development are well defined. In the present study, the effects of maternal stress on dopamine-related behavior in the offspring were studied.
Methods: Female pregnant Wistar rats (200 g) were randomly exposed to the noise pollution stress (125 db) for 14 days (5 min/day). The time of exposure was random in order to avoid adaptation. The offspring were nursed by their mothers until the adolescence (200 g-3 mounts of age). These animals were examined for their seeking behavior including rearing, sniffing and locomotion using open field method. Twenty four hours later, they received subcutaneous administration of the dopamine D2 receptor antagonist, sulpiride (5 mg/kg) for evaluation of dopamine receptor sensitization.
Results: Our results showed that sniffing was reduced (P < 0.01), but both rearing (P < 0.05) and locomotion (statically non significant) activity in the F2 of stress group was increased. Injection of sulpiride reduced animals activity (sniffing, rearing and locomotion) in both groups but the reduction was more pronounced in the stress group (P < 0.001).
Conclusion: It could be concluded that dopamine-related behavior differed in the experimental group, which was exposed to stress during intra-uterine life. In addition, the experimental group showed a pronounced response to sulpiride, which may be due to alteration in brain dopamine system activity in these animals.
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
