مجموع گشتاورهاي اكستانسوري ايزوكاينتيك اندام تحتاني و آزمون عملكردي در بيماران مبتلا به ضايعه ليگامان متقاطع قدامي

Isokinetic extension torque summation of lower extremity and functional test in patients with anterior cruciate ligament deficiency

زمينه و هدف: مفصل زانو در انجام اعمال مختلف اندام تحتانی اهميت و نقش بسيار مهمی را برعهده دارد. در ميان عناصر مختلف سازنده مفصل زانو، ليگامان متقاطع قدامی به دليل  نحوه قرارگيری در مفصل، پيچيدگيهای ساختمانی خاص خود، داشتن گيرندهای عصبی متعدد و متنوع و همچنين آسيب پذيری بالای آن مورد توجه خاص قرار گرفته است. بعد از آسيب اين ليگامان گشتاور اكستانسوری زانو كاهش می يابد ولی عقيده بر اين است كه اين كاهش توسط عضلات مچ پا و ران جبران ميگردد. اين ادعا توسط بررسی های ايزوكاينتيك مورد تحقيق قرار نگرفته است. هدف از انجام مطالعه آن است كه با توجه به روند توانبخشی در افراد با ضايعه مزمن ليگامان متقاطع قدامی در ايران آيا كاهش توانايی عضله كوادری سپس در توليد گشتاور اكستانسوری زانو ايجاد می شود؟ و آيا اين كاهش توسط عضلات هيپ يا مچ پا جبران ميگردد؟روش بررسی: در اين تحقيق 10 نفر مرد سالم در محدوده سنی 35-22 سال و 10 نفر بيمار مبتلا به پارگی ليگامان متقاطع قدامی در محدوده سنی 42-23 سال شركت نمودند. گشتاور پلانتار فلكسورهای مچ پا، اكستانسورهای زانو و اكستانسورهای هيپ در دو سرعت زاويه ای 60 و180 درجه بر ثانيه با داينامومتر ايزوكاينتيك و همچنين تست عملكردی پرش عمودی روی يك پا اندازه گيری شد.يافته ها: با استفاده از آزمونهای آماری ويلكاكسون و ضريب همبستگی اسپيرمن، نتايج نشان داد كه در بيماران، تفاوتهای ميانگين قدرت عضلات گاسترو سولئوس، اكستانسورهای هيپ و مجموع ميانگين قدرت اين عضلات بين دو اندام آسيب ديده وسالم معنا دار نبوده است (05/0P). تفاوت نمره پرش عمودی بين اندام آسيب ديده و سالم افراد بيمار نيز معنی دار بود (01/0>P).نتيجه گيری: با توجه به نتايج، پلانتار فلكسورها و اكستانسورهای هيپ اندام آسيب ديده بيماران، كاهش قدرت كوادری سپس را جبران كرده بودند. بنابراين با وجود كاهش قابل توجه قدرت كوادری سپس اندام آسيب ديده، مجموع ميانگين های قدرت عضلات اكستانسور هيپ، كوادری سپس و پلانتار فلكسورهای اين اندام تفاوت آماری نداشتند. همچنين تفاوتی بين پارامترهای ايزوكاينتيك و آزمون عملكردی پرش عمودی وجود نداشت، بنابراين، اين آزمون نمی تواند جايگزين تست ايزوكاينتيك باشد.

Background and aim: Knee joint has a major role in various lower extremity activities. Among different elements of knee joint complex; more interest was seen to anterior cruciate ligament because of its alignment, structural complications, more nerve receptors and susceptibility to injury. After injury of this ligament, knee extensor torque decreases but it is believed that this decrease compensated for by muscles of hip and ankle joints. This suggestion has not investigated by isokinetic studies. Therefore, the aim of this research was that if quadriceps muscle torque decreases in spite of rehabilitation process and if this decrease compensated for by hip extensors and ankle plantar flexors? Materials and methods: 10 healthy men (age: 22-35 years old) and 10 patients with ACL deficiency (age: 23-42 years old) participated in this study. Plantar flexor muscle strength, quadriceps muscle strength and hip extensor muscle strength were tested by Isokinetic Biodex System 3 at 60 and 180 degrees of angular velocities. Also functional vertical jump test was done for each lower extremity.Results: Will coxson test and Spearman correlation coefficient were used. Results showed that there was no significant difference between mean strength of gastrosoleus, hip extensors and sum of mean strength of gastrosoleus, quadriceps and hip extensors of patientʹs injured and sound limbs (P>0.05). Results showed that there was significant difference between mean strength of quadriceps of injured and sound limbs (P> 0.01). There was no relationship between gastrosoleus, quadriceps and hip extensor summation and vertical jump functional test in the patients and normal subjects (P>0.05).Conclusion: The results show that compensation occurs in the ankle plantar flexors and hip extensors of injured lower extremity. Thus in spite of significant decrease in quadriceps strength in the injured limb, sum of mean strength of gastrosoleus, quadriceps and hip extensor muscles between injured and sound limbs was not statistically significant. Also there was no relationship between functional test and isokinetic parameters. Thus functional vertical jump test can not be used instead of isokinetic test.