بررسي ساخت سببي در زبان تاتي

Causative Construction in Tāti

سببي بودن يكي از موارد تقابل افعال به شمار مي رود كه به تقابل ميان افعال سببي، غيرسببي و ناگذرا اشاره دارد. اين ساخت ها از حيث ظرفيت معنايي با يكديگر متفاوتاند و اين تفاوت در ساخت نحوي آنها بازتاب يافته‌است. در مقاله حاضر انواع ساخت سببي در زبان تاتي بررسي شده و در سه گروه كلي سببي هاي تحليلي، ساخت‌واژي و واژگاني تقسيم بندي شده اند. در ادامه با استفاده از استدلال هاي زبان شناسي نقش گرا نشان داده شده كه سببي بودن يا نبودن در اين زبان يك تقسيم بندي قطعي نيست، بلكه پيوستاري است كه افعال براساس داشتن عاملِ به وجود آورنده رويداد و عمدي بودن عمل فعل، بر روي اين پيوستار قرار مي گيرند.

Being Causative/non-Causative is a kind of contrast in verbs that is reflected in the syntactic structures and changes their meanings. This article investigates the three different categories of Causative construction in T?ti and decides, based on the findings of Functional Linguistics, that being Causative/non-Causative is not a definite classification, but a continuum in which each verb finds its own place according to the agent of the event and its being intentional or unintentional.