كاربرد تعليمي داستان هاي مثنوي در اجراي نمايش هاي كاربردي براي كودكان و نوجوانان

The didactic use of Mathnavi stories in performing applies drama for children and adolescents

امروزه استفاده از تياتر به‌عنوان شيوه اي موثر و روشي جديد براي آموزش، تعليم، تربيت و درمان كودكان و نوجوانان مورد توجه فعالان تياتر و هنرهاي نمايشي قرار گرفته است. در اين شكل استفاده از تياتر، بر جنبه كاربردي نمايش تاكيد مي شود و درام كاربردي براي كودكان و نوجوانان زمينه هاي رشد ذهني و فكري آن ها را فراهم مي كند. مثنوي مولانا سرشار از داستان هايي است كه علاوه بر قابليت هاي نمايشي داراي محتوايي درماني، آموزشي و تربيتي هستند. داستان هاي انتخاب ‌شده در اين پژوهش كه به تفكيك بررسي شده اند، در رهايي كودكان و نوجوانان از رنج هاي عاطفي، جرات ايجاد رفتارهاي جديد، آيين زندگي اجتماعي، روحيه فداكاري و از خود گذشتگي، اصلاح و پرورش ذهنيت، بهبود مهارت هاي ارتباطي، ايجاد و بروز خلاقيت هاي فردي، درگيري و كنجكاوي در مسايل، ايجاد اعتماد به ‌نفس، سخنوري و ارتقاي بينش درباره حوادث و سازش با آن ها بسيار موثرند. نويسندگان در پژوهش حاضر با انتخاب و بررسي 32 داستان از داستان هاي مثنوي، ضمن برشمردن ويژگي‌هاي داستان هاي انتخاب ‌شده، سعي دارند قابليت اين داستان ها را براي اقتباس جهت تبديل به نمايش هاي خلاق، تربيتي، آموزشي و درماني به اثبات رسانند.

The use of theater as an effective approach and a new method for training, education and treatment of children and adolescents has received the attentions of activists in theaters and the performing arts. In this form of theater usage, practical aspects of shows are emphasized. Applied drama for children and adolescents provides the development of mental and intellectual areas. Due to the fact that shows are mainly the stories that are presented in front of audiences, Rumiʹs Masnavi is full of stories that contain educational, therapeutic contents as well as dramatic abilities. Selected stories for this study which are separately examined, are very effective for the relief of pain in children and adolescents with emotional sufferings, courage to create new behaviors, improving communication skills, creating individual creativity, involvement and curiosity in matters, creating confidence, eloquence, improving insights about events and the promotion of reconciliation. In the present study, by selecting and revising 32 stories of Masnavi, besides addressing the characteristics of the selected stories, the authors try to prove the abilities of these stories to extract them for alteration to creative, training, educative, and therapeutic shows.