جلوه‏ها و آثار ذكر خدا

The Manifestations and Effects of Remembrance of God

اين متن شرحي است بر دعاي امام سجاد عليه‏السلام پيرامون آثار ذكر خدا. قلب و روح انسان مركز عواطف و احساسات است، از جمله اين احساسات، محبت است. آنچه با طبع انسان سازگار هست، معمولاً انسان به آنها وابستگي و دلبستگي دارد. اين محبت داراي سلسله‏مراتب طولي است. عالي‏ترين مرتبه آن «وله» و «هيام» است. «وله» حيرت از شدت محبت است و «هيام» مرتبه‏اي است كه فرد از شدت عشق و محبت ديوانه و سرگشته كوي معشوق مي‏گردد و همه توجهات او معطوف معشوق و همه هستي خود را فراموش مي‏كند. مظهر تام عشق به خدا، حضرت ابراهيم عليه‏السلام است. مرتبه نازل‏تر چنين حالتي در ارتباط با دعا، خدا و ايمّه اطهار عليهم‏السلام محقق مي‏شود. برخي چنان عشقي به امام حسين عليه‏السلام و اميرمومنان علي عليه‏السلام دارند كه حاضرند همه هستي خود را تقديم ايشان كنند.

The present paper expounds one of the supplications of Imam Sajjad (peace be upon him) about the effects of remembering God. Man’s heart and soul are the center of emotions including love. Man is attached to and loves the things that appeal to him. This love has a longitudinal hierarchy. The highest stage is “Walah (love-madness)” and “Hiyam (wander lust)”. “Walah” is a kind of bewilderment resulting from extreme love and “Hiyam” is a state in which one goes mad, wanders around near the belovedʹs residence because of his overwhelming love, thinks of none but his beloved, and forgets all about his own existence. Prophet Ibrahim is a perfect example of how to love God. The lower stage is realized through supplication, seeking nearness to God and infallible Imams (peace be upon them). Some love Imam Hussein and Imam Ali (peace be upon them) so much that they are ready to sacrifice their lives for the love of them.