رابطه هويت ديني معلمان با هويت ديني دانش‌آموزان مدارس شهر تهران

The Relation of Teachers and Students Religious Identity in Tehran

با توجه به اهميت هويت ديني و دينداري در نظام تربيتي و آموزشي جامعه ايران و ابهام درباره رابطه هويت ديني دبيران با دانش‌آموزان در مطالعه حاضر اين رابطه مورد بررسي قرار گرفته است. ابزار سنجش پرسشنامه است كه از گويه‌هاي مقياس فرانسيس براي نوجوانان و نيز گويه‌هاي مقياس طالبان براي دبيران اخذ شده و به‌ منظور استفاده در ميان دانش‌آموزان و دبيران، گويه‌هاي آنها مجدداً تغيير داده شده، طراحي شده و سپس مورد آزمون قرارگرفته است. نمونه آماري شامل 320دانش‌آموز و 32 دبير در شهر تهران است و رابطه ميان ميانگين هويت دانش‌آموزان هر كلاس با هويت ديني دبير همان كلاس بررسي شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد: هويت ديني در تمام ابعاد آن در ميان دانش‌آموزان بالاتر از ميانگين بوده و قوي است، اما رابطه معني‌داري ميان هويت ديني دانش‌آموزان و دبيران مشاهده نشد. همچنين رابطه قوي و معني‌داري ميان هويت ديني دانش‌آموزان با فرهنگ مذهبي خانواده‌هايشان برقرار است.

Considering the importance of religious identity and piety in educational and training system of Iranian society and ambiguity of the relationship between Teachers and Students Religious Identity, this relation is studied in this article. The using questionnaire is extracted from Franciss scaleʹs items for adolescents and Taleban scaleʹs items for teachers, and in order to being used for students and teachers, items are changed, redesigned and retested. Statistical sample is consisting of 320 students and 32 teachers in city of Tehran and the relation of average of each classʹs religious identity and their teacherʹs religious identity is studied. The findings indicate: religious identity in all its aspects is higher than the average, but there is not a significant relation between teachers and students religious identity. Also there is a strong and significant relation between studentsʹ religious identity and their familiesʹ religious culture.