شاعران دانشگاه تهران و جايگاه آنها در ادبيات معاصر

Tehran University Poets and their position in contemporary literature

موضوع شاعران دانشگاهي درايران مربوط به آن دسته از شاعراني است كه پس از تاسيس دانشگاه تهران به عنوان استاد در دانشگاه مشغول بوده اند. بهار به عنوان پدر شعر دانشگاهي، آغازگر اين جريان است و پس از او شاعران بسياري تا امروز ظهور كرده اند كه در مسير اين جريان، تفاوتها و تحولاتي نيز در طي زمان به وجود آمد. به جهت اين تفاوتها و ايجاد فاصله شعري از جهات گوناگون و معرفي و بررسي كاملتر آنها، شاعران به سه نسل تقسيم شده اند. شخصيتهايي مثل بهار، رعدي، حميدي، خانلري، صورتگر و ... در نسل اول، مصفا، شفيعي، اوستا و ... در نسل دوم و شاعراني چون قيصر امين پور، سيد حسن حسيني، محمد رضا تركي، صابر امامي، محمد رضا روزبه، اميد مجد، حسن دلبري و ... (از دانشگاه تهران و ديگر دانشگاهها) در نسل سوم قرار گرفته اند.در اين مقاله شاعران در نسل اول و دوم بررسي ميشوند و شاعران نسل سوم مقاله-اي جداگانه را به خود اختصاص داده اند. ويژگيهاي شعري نسل اول نسبت به نسل دوم و سوم، با توجه به پيروي از گذشتگان در زبان و شكل و تا حدودي مضمون، كهن گراتر است و نسل دوم كمي از محدوده خط كشيده شده گذشتگان پا فراتر نهادند و از موضوعات روز و قالب نيمايي استفاده كردند. نسل سوم، هم در شكل و فرم و هم در مضمون نسبت به دو نسل پيش، جديدتر و متفاوتتر عمل كردند كه اين امر نشاندهنده سير و حركت و پويايي اشعار شاعران دانشگاهي رو به جلوست. در مجموع شاعران دانشگاهي سعي بر حفظ اصالت ادبي و در عين حال پيوند با زمان و زبان عصر خود داشته و دارند؛ به همين جهت جايگاه آنها در ادبيات معاصر همدوش غير دانشگاهيان و گاه پيشتر از آنهاست.

The Topic of University Poets in Iran is related to those poets who had been working as instructors in university after the establishment of Tehran University. Bhahar as the father of University poets is the frontier of this process and after him there have been many poets who have brought many changes and movements to understand the differences between those poets from different aspects “the poets are divided between three generations. Bahar” Radi Hamidi “Khanlari and Souratgar as the first generation have been introduced Mosafa Shafiee Avesta as the second generation have been considered and some poets like :Gheisar Amin Poor” Seied Hasan Hoseini “ Mohammad Reza Torki “ Saber Emami “Mohamad Reza Roozbeh “Omid Majd” Hasan Daliri and some other more from Tehran university and other universities can be considered as the third generation of poets . In this article poets of first and second generation are discussed and the third generation will be talked about in a separated in the other article the characteristics of first and second generations of the poets regarding the form and content are more similar to old poets but in the third generation poets are more creative and regarding the concepts and forms due they are university poets they are more up to date and new and the language is more effective considering the current societies any way university poets are trying to convey their thoughts through a very different form which is based on originality and at the same time they are neck to neck to first and second generation regarding the impact on the readers and sometimes they are named as front men.