اعراض از ملك از ديدگاه فقه اماميه و حقوق موضوعه

Refusing Property from the Fiqh Imamiyeh and Law

يكي از قواعد مسلم فقه اسلام قاعده سلطنت است كه بيان كننده سلطنت و تسلط مالك نسبت به اموالش است. ليكن در مواردي مالك، بخاطر ياس و نااميدي از رسيدن به مالش، يا بدون اين عامل از آن اعراض مي كند و شخص ديگري را نيز مالك قرار نمي دهد. در آن صورت اين سوال مطرح مي-شود كه آيا با اعراض، مال از مالكيت مالك خارج مي شود يا خير؟ و آيا فرد ديگري مي تواند آن را تملك كند؟ صرف اعراض از مال موجب خروج آن مال از مالكيت مالك نمي شود، ليكن اگر در معرض تلف قرار گيرد و شخصي غير از مالك آن را تملك و از تلف آن جلوگيري نمايد؛ مالك خواهد شد؛ در واقع در اين حالت، اعراض كننده، مالكيتش را از دست داده، آن مال را به منزله اموال مباح قرار داده، امكان تملك را براي ديگران آزاد گذاشته است و افراد ديگر مي توانند با حيازت آن مال را تملك كنند.

Monarchy is one of the absolute rules of Islamic jurisprudence rules which represent dominion over the property from owner. But in some cases owners to despair of reaching and his assess the rub or because of some other reasons refuse from it and don’t give ownership anyone else. Now this is the question: dose ownership remove from owner by refusing of his ownership and the second question is: can anyone else dominate on it? Ownership can’t be removed just by refusing of owners from ownership. But if it is dispensed and a person other than the owner take it and prevent the wasting of it so he will be owner .In this situation, the owner lost his owner ship. So, the property is placed in a sentence permissible property and others are free to set it to their ownership and everyone who saves it can be the owner.