اثر فعاليت شناختي (تكليف دوگانه) بر روي ثبات پوسچر بيماران مبتلا به پيچ خوردگي مزمن مچ پا

Effect of cognitive task (dual task) on postural control in patients with chronic ankle sprain

رمينه و هدف:  پيچ خوردگی مزمن مچ پا يك ناتوانی شايع است كه می تواند روی فعاليت روزانه زندگی افراد مبتلا اثر بگذارد. مقالات متعدد اختلال كنترل تعادل در اين افراد را نشان می دهد؛ ولی تا كنون هيچ مطالعه ای به بررسی اثر فعاليت شناختی بر روی كنترل پوسچر افراد مبتلا به پيچ خوردگی مچ پا نپرداخته است. روش بررسی : ثبات پوسچر در دو گروه سالم و بيمار در 8 وضعيت بر روی دستگاه صفحه نيرو بررسی شد. وضعيتها شامل ايستادن (روی دوپا و روی يك پا) با چشمان باز و بسته بود. همه وضعيتها همزمان با انجام فعاليت شناختی نيز بررسی شدند. ميانگين جابجايی مركز فشار در محور قدامی-خلفی(Rfa) وداخلی-خارجی(Rsw) اندازه گيری شد. يافته­ ها : دامنه جابجايی در محور  XوY در وضعيت ايستاده روی يك پا و در محور Y در وضعيت ايستاده روی دو پا در گروه بيمارافزايش(P<0.05) يافت. در گروه بيمار و در شرايط تكليف دوگانه، ميزان جابجايی در محور Y در اندام مبتلا كاهش معناداری(P<0.05) را نشان داد. در گروه سالم هيچ اختلاف معناداری در بين شرايط مختلف مشاهده نشد.  نتيجه گيری : بيمارانی كه دارای سابقه اسپرين مچ پا هستند، دچار آسيب ثبات پوسچر و افزايش نوسانات  COPمی‌باشند. نظر به اينكه تكليف دوگانه سبب كاهش نسبی جابجايی مركز فشار در گروه بيماران شد؛ اين روش می تواند تا حدودی به عنوان يك روش ارزيابی و برنامه درمانی جهت به كارگيری عوامل ثبات دهنده مچ پا مطرح گردد.

Background and aim: Chronic ankle instability (CAI) is a current disability that can affect on activity daily living of the patients. Many studies have indicated postural control deficits in these patients; but the effect of a dual task on postural control has not been examined yet. Materials and methods: Postural stability in CAI patients and healthy subjects was measured using the Force Plate. Eight positions concluded two different stances (double & single) with closed or opened eyes. All positions concurrently were done with a cognitive task. Anterior/posterior (Rfa) and medial/lateral (Rsw) mean sway quantified static postural stability. Results: Mean sway significantly increased in patients in the anterior/posterior (single and double leg stance) and medial/lateral (single leg stance) directions (P<0.05). While performing a dual task anterior/posterior mean sway decreases within the patients group on the impaired leg stance (P<0.05). No difference is seen in the healthy subjects. Conclusion: Postural control deficits were identified in participants with chronic ankle instability. In view of the fact that a cognitive task resulted in decreasing displacement of center of pressure in patients, this method may identify as an examination and a plan of treatment for affecting on ankle stabilizing factors.