تشخيص قسمت هاي مختلف بدن در كودكان 4-1 ساله شرق تهران

Body Part Identification in 1 to 4 years old children (East of Tehran)

زمينه و هدف: رشد و تصور از بدن به موازات رشد حسی حركتی است. ارزيابی مناسب رشدی در كشورهای غربی انجام شده ولی اغلب آنها برای نژادهای مختلف طراحی نشده و يا اگر هم شده، اطلاعات كافی در دسترس نيست لذا بر آن شديم كه به يكی از مقوله‌های مهم رشدی بدن يعنی شناخت اعضای بدن بپردازيم. روش بررسی: اين مطالعه به روش توصيفی تحليلی از نوع مقطعی برروی 90 كودك(46 دختر،44پسر)  درمنطقه شرق تهران انجام شد.كودكان مورد ارزيابي4- 1ساله بودند. پس از پر كردن پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك توسط مربيان مهد كودك، بخش دوم كه شامل نام اجزا بدن خود و عروسك به منظور تعيين تعداد اجزا اشاره شده برای كسب نمره نهايی بود تكميل گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه اختلاف معناداری(P0.05) ما بين دو گروه جنسی (پسرها و دخترها) در ميانگين نمرات شناسايی بدن خود و عروسك در تمامی گروههای سنی وجود نداشت. و در نهايت هيچ اختلاف معناداری(P=0.12) ما بين شناسايی بدن خود و بدن عروسك وجود ندارد.  نتيجه گيری: كودكانی كه در شناسايی قسمتهای بدن خود ناتوان هستند ممكن است شانس بيشتری برای تاخير در زبان، شناخت و رشد شمای بدن داشته باشند و بايستی ارزيابی و غربالگری بشوند.

Back ground and aim: The development of body parts identification is parallel with the development of sensory motor. The proper evaluation of developmental is done in western countries, but they are not designed for different races, therefore we decide to survey about body part identification in Tehran. Materials and Methods: This study performed on 90 children (46 girls and 44 boys) of 1-4years old in east of Tehran with cross sectional design. The first demographic questionnaire was completed by chief nursery and then the second section of questionnaire which was consisted of self body and doll body parts identification, filled in order to determine the number of parts pointed for obtaining of total grade survey on the children and dolls bodies. Results: The findings showed that there were significant difference between three group of age (P0.05). In final there was no significant difference between body identification on self body and doll body (P=0.12). Conclusion: Children who are unable to point to body parts may be at risk for delays in language, cognition, and body scheme development and should be screened or evaluated further.