تمرينات پيشگيري از آسيب ليگامان صليبي قدامي ناشي از ريسك فاكتورهاي دروني و قابل تعديل در زنان ورزشكار (مقاله مروري)

ACL injury prevention programs due to intrinsic and modifiable risk factors in female Athletes

مقدمه و اهداف مطالعات اپيدميولوژيكي نشان داده اند كه زنان ورزشكار 2 تا 10 برابر بيشتر از مردان ورزشكار در معرض آسيب ACL قرار دارند. عوامل عصبي عضلاني و بيومكانيكي در آسيب ليگامان صليبي قدامي جز ريسك فاكتورهاي قابل تعديل هستند. هزينه هاي بالاي درمان ، افزايش پتانسيل از دست دادن فصل مسابقه و ناتواني هاي طولاني مدت و همچنين ايجاد آسيب هاي ثانويه اي لزوم بكارگيري برنامه هاي پيشگيري از آسيب را پررنگ تر كرده است. در اين مطالعه مروري، پيشينه تحقيقات مرتبط با ريسك فاكتورهاي قابل تعديل و تمرينات پيشگيري از آسيب ليگامان صليبي قدامي بررسي شده است. مواد و روش ها براي شناسايي تحقيقات از بانك هاي اطلاعاتيMedline Pubmed، Science Direct، SPORTDiscuss و SCOPUS با كليد واژه هاي "ACL"، "Knee injuries"، "modifiable risk factor "، "neuromuscular risk factor"، "biomechanical risk factor"، "training prevention program"استفاده شد. در مجموع 8500 مقاله يافته شد. بعد از خروج مقالات غير انگليسي، با نتايج كاملا مشابه، مقالات مشابه ايندكس شده، تحقيقات غير انساني، با نمونه هاي آسيب ديده، با اهداف درماني، بدون مداخلات تمريني، 60 مقاله در اين تحقيق مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها ضعف در كنترل و ايمبالانس عصبي عضلاني تنه و اندام تحتاني در زنان موجب افزايش بروز آسيب ليگامان صليبي قدامي مي شود. تمرينات پيشگيري از آسيب نيز در دو سطح با هدف اصلاح ريسك فاكتورها و كاهش نرخ آسيب ليگامان صليبي قدامي قرار دارند. بيشتر تمرينات مداخله اي تاثير گذار، تمرينات چند جانبه، با شروع برنامه در پيش از فصل براي حداقل زمان شش هفته و به صورت مداوم در طول فصل با تعداد تكرار حداقل يك تا دو تكرار در هفته و با مربيان ناظر بر تمرين هستند. نتيجه گيري شناسايي ايمبالانسهاي عصبي عضلاني مي تواند در غربالگري ورزشكاران در خطر و طراحي تمرينات مداخله اي مورد استفاده قرار بگيرد. اگرچه، هنوز برنامه استانداردي با هدف پيشگيري براي هر يك از رشته هاي ورزشي خاص معرفي نشده است.

Background and Aim: Epidemiological studies have shown that female athletes are vulnerable to ACL injuries 2 to 10 times more than male athletes. Neuromuscular and biomechanical factors in anterior cruciate ligament injuries are among modifiable risk factors. The high cost of treatment, increasing the potential loss of the competitive season and long-term disability and secondary damage have made the application of injury prevention programs more prominent. In this literature review, related research regarding modifiable risk factors and ACL injury prevention training was studied. Materials and Methods: To identify the research, databases such as Medline Pubmed, Science Direct, SPORTDiscuss and SCOPUS using the keywords "ACL", "Knee injuries", "modifiable risk factors", "neuromuscular risk factor", "biomechanical risk factor", "training prevention program " were used. Finally, 8500 studies were identified. After exclusion of non-English, duplicated, similar indexed studies, animal studies, studies with injured subjects, studies focused on clinical treatment, and studies without any intervention, 60 articles remained eligible for studying. Results: Weakness and imbalance of the trunk and lower limb neuromuscular control increase prevalence of ACL injuries in female. Prevention training was categorized in two levels with the aim to modify the risk factors and reduce the rate of ACL injury. Majority of the effective intervention training exercises are multilateral program for at least 6 weeks in advance of the season and continued throughout the season with a repetition of at least once or twice a week with a trainer in the practice. Conclusion: Identifying neuromuscular imbalance can be used for screening the athletes at risk and designing the intervention training. However, a standard program aimed at preventing for a specific sport has not been introduced, yet.