نقد تحليل پديدارشناسانه وات از وحي قرآن و نبوت پيامبر اسلام

Analytical review of phenomenological study of Watt from the Qur’anic revelation and prophethood of the Prophet Muhammad

خاورشناسان را مي‌توان در مورد تحليل وحي و نبوت به دو دسته تقسيم كرد: گروهي كه صرفاً نگاهي پديدار شناسانه به وحي دارند؛ از اين‌رو، تحليل‌هاي ايشان بر محور عوامل جامعه‌شناختي و تا حدودي روان‌شناختي عصر پيدايش نبوت مبتني است و گروهي كه به خدا و غيب معتقدند و همراه با اين محورهاي زميني و انساني، نگاهي نيز به انگيزش‌هاي دروني دارند كه از آسمان هدايت مي‌شود. البته همه خاورشناسان خدا باور چنين نگاهي به نبوت پيامبر اكرم? ندارند. بلكه نگاه برخي از آنها در خصوص پيامبر اسلام? نگاه از نوع نخست است. ويليام مونتگمري وات را مي‌توان از خاورشناساني دانست كه ديدگاه پديدارشناسانه رايج در مغرب زمين نسبت به وحي و نبوت را با ديدگاهي الهياتي كه بيشتر نيز برخاسته از الهيات مسيحي است به هم پيوند زده است. نوشتار حاضر، نخست اهم پاراديم‌هاي پديدارشناسانه را كه در سخنان وات در مورد وحي و نبوت بازتاب يافته، حكايت كرده و در بخش دوم به نقد آنها پرداخته است.

The orientalists can be classified into two groups: one group views revelation as a phenomena and therefore, its study centers on the sociological aspect and to some extent the psychological aspect of the genesis of prophethood. The other group that believe in God and the Unseen [Supernatural realities], along with these earthly and humanly centered issues, observe the inner impulse too, and assume that is guided by the supernatural reality. However, not all orientalists who believe in God have this view concerning the prophethood of the prophet. Rather, some of them consider the prophet Muhammad in accordance with the first group’s view. William Montgomery Watt can be considerd among those orientalists who has introduced phenomological study of revelation and prophethood in the western world from a divine perspective with reference to Christian theology and has tried to bring them together. The present paper deals with the paradigm of the phenomenological study of watt with regard to the revelation and prophethood and in the second section, we have critically examined those paradigms.