بررسي زمين ساخت تاقديسهاي تنگ بيجار و كمانكوه در غرب ايلام

Structural analysis of Tange Bijar and Kamankooh Anticlines in west of Ilam

چين‌هاي منطقه تنگ بيجار و كمانكوه در غرب ايلام از مجموعه‌اي از تاقديس‌ها و ناوديس‌هاي نامتقارن و هم مركز با محور تقريبيN51W,0 و سطح محوري N51W,78SE تشكيل شده اند. چين ها اغلب به شكل تاقديس هاي مركب تخم مرغي شكل و داراي اشكال زين اسبي هستند. اين چين‌ها از نوع باز با زاويه بين يال‌هاي حدود 76 درجه و در رده 1B قرار مي‌گيرند. مكانيزم تشكيل اين چين ها بر اساس شواهد موجود (چين‌هاي موازي با لغزش بين لايه‌اي و وجود سطح جدايش در بالا و پايين چين‌ها)، خمشي لغزشي است. اين سبك باعث مي شود كه چين‌ها تا اعماق زياد تداوم نداشته باشند. زمان چين خوردگي را مي‌توان پايان پليوسن دانست. درزه‌هاي ناحيه داراي چهار سري مشخص هستند. سري‌هاي a و b كششي و حاوي رگه‌هاي كلسيتي و سري هاي c و d برشي و حاوي آثار خش‌لغز هستند. تمامي درزه‌ها تقريباً عمود بر سطح طبقه‌بندي هستند، بنابراين قبل و يا همزمان با شروع چين‌خوردگي تشكيل شده‌اند و پس از تشكيل ساختمانهاي چين‌خورده شكستگي جديدي تشكيل نشده است. بر اين اساس، استرس اصلي تكتونيكي به صورت افقي عمل كرده و در نتيجه تمامي درزه‌هاي اصلي كششي و برشي در هنگام تشكيل قايم هستند. با استفاده از مختصات چين‌ها و سطوح درزه استرس هاي تكتونيكي ايجاد كننده تغييرات ساختاري كه نتيجه فشار حاصل از برخورد صفحه عربستان با صفحه ايران است، عبارتند از: ?1=N40E,0، ?3=S50E,0 و استرس ميانگين نيز قايم خواهد بود كه فصل مشترك بين درزه‌ها را تشكيل مي‌دهد. گسل‌ها كه از فراواني كمي در منطقه برخوردار هستند داراي طول كوتاهي بوده و جابه‌جايي‌هاي كمي را ايجاد كرده‌اند. از گسل‌هاي مهم مي‌توان به گسل‌هاي عرضي و تعداد كمي گسل طولي اشاره كرد.

Folding in the study area consists of refolded asymmetrical and concentric anticlines and synclines with fold axis of N51W, 0 and axial plane of N51W, 78SE. These folds are complex anticlines with oval shape and saddling form. They are “open fold” and can be classified as “1B classes”. Most important mechanism of folding, on the bases of evidence (parallel folds with interbedding slicken sides and decollement level in up and down of folds), is “flexural slip folding”. This style caused that the folds cannot to be very deep. Folding time can be considered to be the end of Pliocene. Joints in this area can be classified in 4 series. “a”&’b” series are extensional and have calcite veins and “c”&’d” series are compressional and have slicken sides. All joints are perpendicular to bedding planes, so they formed pre or syn-folding and there are no post-folding joints. On this basis, principal stresses are horizontal and all extensional and compressional joints produced vertical planes. Using folds and joints properties, stresses that resulted during compression between Iranian and Arabian plates are: ?1= N40E, 0- ?3= S50E, 0 and ?2 is vertical and intersection between joints. Faults are rare in this area and had short lengths with low displacements. Transverse and a few longitudinal faults are the most important faults in this area.