رابطه آموزش‌هاي ضمن خدمت پرسنل پرستاري با پيامد‌هاي شغلي:تعهد سازماني، خشنودي شغلي و رفتار شهروندي سازماني

The Relationship between In-Service Training for Nursing Staff Working inIsfahan Medical Sciences University Hospitals and Occupational Outcomes:Organizational Commitment, Job Satisfaction, and Organi

مقدمه: با توجه به پيشرفت‌هاي روزافزون تكنولوژي و رشد بي‌سابقه اطلاعات مديريت سلامت، نياز به آموزش و بهسازي نيروي انساني شاغل در حوزه سلامت يك ضرورت است. از اين رو پژوهش حاضر با هدف شناسايي رابطه آموزش‌هاي ضمن خدمت پرسنل پرستاري شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان با پيامد‌هاي شغلي: تعهد سازماني، خشنودي شغلي و رفتار شهروندي سازماني انجام شده است. روش‌ها: اين تحقيق توصيفي از نوع همبستگي درجامعه آماري پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان در نيمه اول سال 1392 انجام شد. در اين پژوهش تعداد 135 پرستار به روش خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسشنامه محقق‌ساخته براي ارزيابي اثربخشي آموزش ضمن خدمت، پرسشنامه رفتار شهروندي سازماني، پرسشنامه رضايت شغلي عمومي‌ و پرسشنامه تعهد سازماني بالفور و وكسلر (Balfour & Whechler) بود. تحليل داده‌ها، با استفاده از آمار توصيفي و نيز روش تحليل مسير صورت گرفت. نتايج: نتايج حاصل نشان داد رابطه آموزش ضمن خدمت پرسنل پرستاري با تعهد سازماني (453/0=r، 498/0B=، 037/0=P) و رضايت شغلي (194/0=r، 348/0B=، 018/0=P) معنادار است. اما رابطه آموزش ضمن خدمت با رفتار شهروندي معنادار نبوده و بين آنها ارتباطي وجود نداشت. نتيجه‌گيري: با توجه به اهميت عملكرد با صلاحيت پرستاران در نظام سلامت كه به دنبال آموزش ضمن خدمت اثربخش حاصل مي‌شود و رابطه‌اي كه بين اين آموزش‌ها با پيامد‌هاي شغلي حايز اهميت مانند تعهد و خشنودي شغلي وجود دارد لزوم توجه به آموزش پرسنل پرستاري بيش از پيش آشكار مي‌شود.

Introduction: According to the increasing development of information technology and unprecedented growth in health management information, training and improvement of human resources working in the field of health care is a necessity. Therefore, this study was conducted to identify the relationship between the in-service training of nursing staff working in hospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences and occupationaloutcomes including organizational commitment, job satisfaction, and organizational citizenship behavior. Methods: We conducted this correlational descriptive study in year 2013 on a statistical population of nurses working inhospitals affiliated to Isfahan University of Medical Sciences. In this study, 135 subjects were selected throughcluster random sampling method. The data collection instruments included a researcher-made questionnaire for evaluation of in-service training effectiveness, a questionnaire for organizational citizenship behavior, the questionnaire of general job satisfaction,as well as Whechler and Balfour’s questionnaire of organizational commitment. We analyzed the data using descriptive statistics as well as path analysis. Results:The results showed that there was a significant relationship between in-service training of nursing staffwith organizational commitment(r=0.453, B=0.498, P =0.037) andjob satisfaction (r=0.194, B=0.348, P=0.018). However the relationshipbetween in-service trainingwith organization citizenship behavior was not significant and there is no relationship. Conclusion:According to the importance of qualified performance by nurses in the health system that seeks to ensure effective training, and the relationship between this training with occupational outcomes including organizational commitment and job satisfaction, paying attention to the training of nurses is more evident.