بررسي اثر درماني سلول هاي بنيادي مزانشيمي سينژن مشتق از مغز استخوان در فرم استقرار يافته بيماري انسفالوميليت خود ايمن تجربي

Therapeutic Potential of Syngeneic Bone Marrow-derived Mesenchymal Stem Cells in Established form of Experimental Autoimmune Encephalomyelitis

چكيده زمينه و هدف: استفاده از سلول‌های بنيادی مزانشيمی آلوژن و زنوژن در درمان بيماری انسفالوميليت خودايمن تجربی (Exprimental Autoimmune Encephalougelitis)، نتايج مطلوبی در پی داشته است. اما استفاده از نوع سينژنيك اين سلول‌ها، به خصوص در فرم استقرار يافته EAE، در برخی موارد با نتايج متناقضی همراه بوده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر درمانی سلول‌های مزانشيمی سينژن مشتق از مغز استخوان، در مدل موشی بيماری EAE بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربی- مداخله‌ای، به موش‌های 6 C57BL/ مبتلا به EAE، در دو نوبت يك‌ميليون سلول مزانشيمی تزريق شد. شدت علايم بالينی در موش‌ها روزانه بررسی و طبق معيارهای استاندارد نمره‌دهی شد. يك هفته پس از آخرين تزريق، تمامی موش‌ها به منظور انجام آزمايش‌های سنجش سايتوكاينی و هيستوپاتولوژی كشته شدند. يافته ها: سلول‌های مزانشيمی نتوانستند شدت بيماری EAE را در موش‌ها كاهش دهند. اگر چه سلول‌های مزانشيمی توانسته بودند توليد سايتوكاين پيش التهابی اينترفرون گاما را از سلول‌های طحالی موش‌های EAE كاهش دهند، اما تأثيری بر ميزان توليد سايتوكاين پيش التهابی اينترلوكين 17، نداشتند. با اين حال، ميزان توليد سايتوكاين‌های ضد التهابی اينترلوكين 10 و 4، تحت تأثير سلول‌های مزانشيمی تزريقی، افزايش قابل ملاحظه‌ای يافته بود. در نهايت سلول‌های مزانشيمی، تأثيری بر ميزان سلول‌های ايمنی ارتشاح يافته به بافت عصبی مركزی و يا وسعت تخريب ميلين در اين بافت نداشتند. استنتاج: به نظر می‌رسد سلول‌های مزانشيمی سينژنيك مشتق از مغز استخوان، اثر التيام بخشی در فرم استقرار يافته بيماری EAE ندارند.

Background and purpose: Using allogeneic and xenogeneic mesenchymal stem cells (MSCs) has had some successful results in the treatment of experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE). But the use of its syngeneic counterparts in treatment of EAE, especially established EAE, has had some paradoxical results. This study aimed to evaluate the therapeutic potential of syngeneic bone marrow-derived MSCs (SBM-MSCs) in a mouse model of EAE. Material and methods: In this experimental-interventional study, one million SBM-MSCs were injected to EAE–affected C57BL/6 mice in two different times. The clinical symptoms of treated mice were evaluated daily and scored according to a standard scale. A week after the last injection all EAE mice were sacrificed for cytokine and histopathological assays. Results: SBM-MSCs could not ameliorate clinical course of EAE mice. Although SBM-MSCs could attenuate the production of pro-inflammatory cytokine IFN-γ from the splenocytes of EAE mice, but they had no effect on the production of IL-17. Nonetheless, the production of anti-inflammatory cytokines, IL-4 and IL-10, had increased due to SBM-MSCs treatment. Finally, SBM-MSCs had no positive effect on immune cells infiltration and myelin destruction rate in the central nervous system of EAE mice. Conclusion: SBM-MSCs had probably no ameliorative effect on established form of EAE.