بررسي و تبيين ارتباطات انساني

Human relationships expression and analysis in forming the tragedy of Siavash

ارتباطات گسترده در شاهنامه ايجاب مي‌كند از وجوه گوناگون به آن نگاه كنيم. تراژدي با توجه به تعريف آن كه مرگ انسان ايده‌آل و نيك و مثبت داستان است كه از به‌روزي به تيره روزي مي‌افتد، اين سوال را در ذهن مي‌آورد كه ارتباطات انساني چگونه پيش مي‌رود كه مرگ اين انسان را موجب مي‌شود. از آن‌جايي كه در سرزمين آرماني ايران ارتباطات بر مبناي خرد شكل مي‌گيرد پس چگونه است كه تراژدي‌ها بوقوع مي‌پيوندند. در اين مقاله با توجه به نظريه‌هاي مختلف ارتباطي و مولفه‌هاي ارتباط انساني تراژدي سياوش بررسي مي‌شود و به اين سوال پاسخ مي‌دهد كه غير از ارتباطات انساني چه عواملي ديگر در شكل‌گيري تراژدي موثر است. در اين مقاله پژوهش‌گر به اين نتيجه دست مي‌يابد كه غير از خرد عواملي ديگر نيز در شكل دهندگي ارتباطات انساني موثر است. عواملي كه ارتباط را مي‌تواند به سمت تعاملي يا تقابلي پيش ببرد و پله پله قطعه‌هاي يك تراژدي را تكميل كند. روش پژوهش اسنادي و تحليل محتواي كيفي و كمي است و جامعه آماري 1423بيت داستان سياوش از شاهنامه جويني در نظر گرفته شده است.

Vast interrelationships in shahnameh require that it is looked at from different perspectives. According to the definition of tragedy which is the death of an ideal noble man in a story who falls from happiness to misery brings to mind this question that how human relationships proceed that eventuates the death of this man. Since in the ideal land of Iran relationships are based upon wisdom how do then these tragedies take place? The aim of this article is to analyze the tragedy of Siavash with respect to different relationship theories and their criteria in order to find other influential factors forming the tragedy. The conclusion reached in this research shows apart from wisdom there are other factors which can lead a relationship towards cooperation or contention and step by step complete the different pieces of a tragedy. The method of research is documentary. The analysis of the content is qualitative and quantitative and 1423 couplets were chosen from the story of Siavash in Jovayni’s Shahnameh.