پژوهشي در انديشه‌هاي سياسي اشعار احمد مطر

در ميان شاعران معاصر عرب، احمد مطر از معدود شاعراني است كه زندگي خويش را وقف ملّتهاي عرب كرده و در اشعارش، مردم خفته عرب را مخاطب قرار داده است؛ وي در سروده هاي برجسته خويش با نام «لافتات»(پلاكاردها)- مانند «قرآن» سرنوشت عبرت انگيز اقوام عاد و ثمود را باز مي‌گويد- قاصد تجربه‌هاي تلخ همانندان عاد و ثمود است تا از اين رهگذر، ياراي آن را داشته باشد كه توده مردم را از خطر حاكميت و فرمانروايي تباهي و فساد، زنهار دهد و مايه عبرت آيندگان را فراهم آورد. از اين رو، مخاطب شعر مطر، طبقات و گروههايي خاص نيست، بلكه مخاطب شعر او تمام ساكنان غفلت زده سرزمينهاي عربي هستند؛ چرا كه شعر او، تصويرگر عشق و ارادت او به مردم است. در جستار حاضر، پس از نگاهي كوتاه و گذرا به زندگي احمد مطر، در مرتبه نخست، چهره مردميِ شعر مطر و دلايل مقبول بودن او و در مرتبه بعد سيماي سياسي شعر مطر و مهمترين عناصر ايديولوژي سياسي شعر او را مورد توجّه قرار داده است.