ارزيابي و مقايسه قواعد ابزاري سياست پولي در اقتصاد ايران

Evaluating and Comparing of Monetary Policy Instrumental Rules for Economic of Iran

امروزه بحث قاعده‌پذيري سياست پولي در دستيابي به اهداف تثبيت تورم و شكاف توليد از اهميت زيادي برخوردار است. در اين مقاله نخست، به بررسي ماندگاري شكاف توليد در اقتصاد ايران مي‌پردازيم سپس، با به‌كارگيري مدل كينزين جديد مركب و با استفاده از داده‌هاي فصلي دوره زماني 69:1-90:3، سه قاعده ابزاري جايگزين در سياست پولي را براي اقتصاد ايران با هم مقايسه مي‌كنيم. نتايج حاكي از آن است كه در اقتصاد ايران اولاً، شكاف توليد متغيري آينده‌نگر است و درجه ماندگاري كمي دارد؛ ثانياً، قاعده هدف‌گذاري تورم در مقايسه با قاعده هدف‌گذاري سطح قيمت و قاعده هدف‌گذاري سرعت مجاز زيان اجتماعي كمتري دارد. به علاوه، نتايج برآورد ضرايب در قواعد مختلف نشان داد كه در مقايسه با ساير قواعد ابزاري، هدف‌گذاري تورم و رابطه اول هدف‌گذاري سطح قيمت، به خصوص در افق‌هاي پيش‌بيني بلندمدت، از توان پيش‌بيني خوبي برخوردارند. طبقه‌بندي JEL:E47 ,E52 ,E58

Today, the discussion of regularity monetary policy in achieving inflation and output gap stabilization targets is important. In this paper, we investigated the persistence of output gap in Iranian economy. Using a hybrid New Keynesian model over the period 1990:1- 2011:3, we compared three alternative instrumental rules in monetary policy. The results indicated that in Iranian economy, first, output gap is forward- looking and has little degree of persistence. Second, inflation targeting rule in comparison with the price level and speed limit targeting rule has the lowest social loss. In addition, the result of estimating coefficients under alternative rules showed that in comparison with other instrumental rules, inflation targeting and the first equation of price-level targeting have well predicting power, especially in long-term forecasting horizons. JEL Classification: E47, E52, E58 Keywords: Instrumental rules, Monetary policy, the persistence of the output gap, Hybrid New Keynesian model, Iranian economy