درآمد خانواده و تقاضا براي فرزند: الگوي نظري بديل و برخي شواهد

Family Income and Demand for Child: An Alternative Model and Some Evidences

تعيين تعداد فرزند در ميان انسان‌‌ها بر خلاف ساير موجودات حاصل فرايند تصميم‌‌سازي است. از اين رو مجموعه‌اي از عوامل وجود دارند كه در اين تصميم اثرگذارند كه در ميان آن‌‌ها درآمد خانواده بيش‌‌ترين اهميت و ابهام را دارد. در اين مقاله با ارايه الگوي بهينه‌‌يابي كه در آن مطلوبيت والدين تابعي از مصرف كالاها و تعداد فرزندان است نشان داده مي‌‌‌شود كه افزايش درآمد خانواده بدون تغيير قيمت به افزايش تقاضا براي فرزند منجر مي‌‌شود، اما اثر كل افزايش درآمد مي‌‌تواند منفي باشد. به منظور بررسي ميزان تطبيق نظريه با واقعيت، شواهدي از تهران ارايه مي‌‌شود كه حكايت از آن دارد كه اثر درآمدي (خالص) در تقاضا براي فرزند از لحاظ آماري بي‌معناست هرچند اثر كل (اثر درآمدي ناخالص) افزايش درآمد خانواده منفي و معنادار است. همچنين، درآمد مردان و زنان تا حدودي رفتار متفاوت را نشان مي‌‌‌دهد. طبقه‌‌‌‌بندي JEL: D10، J13.

In spite of nonhuman species, determining quantity of children among human beings is the result of a decision-making process. There is a set of factors that influences this decision in which income is the most important and ambiguous of them. Using an optimization model in which utility of parents depends the amount of consumed goods and number of their children, it is shown that increase income, ceteris paribus leads to increase in demand for child but the total effect could be negative. The evidence from Tehran suggests that the income effect is positive but statistically insignificant. Totally, the total effect of an increase in income is negative and statistically significant. JEL Classification: D10, J13 Keywords: Income, Education, Family, Demand, Child, Fertility.