چارچوب مفهومي معماري منابع انساني با رويكرد راهبردي (پژوهشي در شركت ملي نفت ايران)

Strategic Approach to Human Resource Architecture Conceptual Framework (A Study in NIOC)

از منظر نظري، معماري منابع انساني مفهوم جديدي است كه در چارچوب تحولات حاصل از راه‌هاي هدايت نظام مديريت منابع انساني و طرح رويكردهاي جديد در رابطه بين كاركنان با سازمان‌ها قابل بررسي است. با توجه به اينكه عوامل موثر بر عرضه چارچوب معماري منابع انساني (اعم از بازدارنده و پيش‌برنده) در محيط‌ها و بسترهاي گوناگون و متفاوت يا حداقل درجه اثرگذاري و اهميت آن‌ها متغير است در اين پژوهش، طراحي و عرضه چارچوبي براي معماري منابع انساني با رويكرد راهبردي در صنعت نفت كشور مورد توجه قرارگرفت. ‌با توجه به در دسترس نبودن مدلي كه بر‌اساس آن بتوان امكان عرضه چارچوب معماري منابع انساني را مطالعه كرد، پس از بررسي متون نظري مربوط به اين موضوع، مهم‌ترين عوامل موثر بر شكل‌گيري چارچوب معماري منابع انساني در نظام مديريت منابع انساني استخراج و با انجام مصاحبه‌هاي اكتشافي تكميل شد. در گام بعد براي ساخت مدل امكان‌سنجي مناسب، پانل از خبرگان تشكيل و ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌هاي مورد نياز براي طراحي چارچوب معماري منابع انساني مشخص شد.

Theoretically speaking, HR architecture is a new concept which can be studied in the framework of changes in leading HRM system and new approaches suggested for the relationships among employees and employers. Since contextual variables carry diverse variations and importance levels, designing a HR architecture framework is a complex issue. Therefore, the idea is considered to be piloted in Iranian Oil and Gas industry. As there is no HR architecture reference framework, the conceptual model derived from exploratory interviews and literature reviews. Then the framework sub elements were built via Delphi technique in an expert panel format.