بررسي جايگاه روانشناسي محيط نور و رنگ در طراحي فضاهاي درماني با محوريت كودك؛ نمونه موردي: بيمارستان كودكان مفيد

The Status of Light and Color in Environmental Psychology in Designing Child-Focused Treatment Spaces (Case Study: Mofid Pediatrics Hospital)

امروزه با در نظر داشتن ميزان تاثير مفاهيم روانشناسي محيطي در كيفيت محيط، ضرورت توجه به اين مقوله در طراحي فضاهاي درماني در جهت دستيابي به يك فضاي مطلوب براي بيماران را مهم مي شمارد. روانشناسي محيط يكي از رشته هاي تخصصي نوپايي است كه به تاثير متقابل رفتار و عوامل و شرايط فيزيكي معماري و فضاي محيط، بيش از ديگر جنبه ها موثر دارد. فضاهاي درماني نيز با توجه به اهميتي كه دارند بايد بتوانند محيطي كاملاً آرام، با توجه به نياز مراجعه كنندگان باشد. حال اگر مراجعه كنندگان كودكان باشند، اهميت اين موضوع دو چندان مي شود. يكي از عوامل حياتي جهت حفظ سلامت جسم و تعادل روان و ارتقا كيفيت زندگي انسان نور و رنگ است. بيشتر پژوهش هاي انجام شده در ارتباط با فضاهاي درماني توجه خود را معطوف به مفاهيم كالبدي بيمارستان نمود هاند و مفاهيم ذهني زيبايي شناختي چندان مورد توجه قرار نگرفته اند. هدف از ارايه اين مقاله بررسي اهميت نور و رنگ در طراحي فضاهاي درماني و چگونگي تبديل فضاي مخوف بيمارستان به فضايي شاد و آرام، با توجه به نظر مخاطبان اين فضاها (كودكان)، است. فرضيه تحقيق بر اين باور است كه به كارگيري صحيح نور و رنگ، مي تواند در كاهش ترس، اضطراب و همچنين روند بهبودي كودكان بيمار و كاهش طول درمان آنان بسيار موثر باشد. بايد گفت روش تحقيق در اين مقاله توصيفي پيمايشي مي باشد. نتايج به دست آمده از كودكان بستري در بيمارستان مفيد كه به صورت پرسش شفاهي و عملي از 100 كودك با گروه سني 6- 10 انجام شد، نشان داد كه رنگ و نور نقش بسيار مهمي را در فضاهاي مختص به كودكان ايفا مي نمايد كه ناديده گرفتنشان در طراحي بيمارستان سبب كاهش كيفيت محيط و كيفيت درمان خواهد شد. همچنين در نظرسنجي صورت گرفته از كودكان، رنگ هاي آبي و قرمز براي تخت هاي بستري، رنگ هاي قرمز و نارنجي براي اتاق هاي بازي و رنگ هاي آبي و سبز براي اتاق هاي بستري مورد توجه و علاقه كودكان بود.