رابطه سرمايه فرهنگي و مهارت حل مسيله در بين دانشجويان

Relationship between Cultural Capital and Problem Solving Skill among University Students

هدف اساسي مقاله حاضر، بررسي رابطه سرمايه فرهنگي و مهارت حل مسيله در بين دانشجويان است. پژوهش حاضر از نوع همبستگي و مبتني بر تحليل ماتريس كواريانس است. جامعه‌ آماري، دانشجويان دانشگاه ياسوج هستند كه 357 نفر به‌عنوان نمونه تعيين و با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي خوشه‌اي انتخاب شدند. ابزار سنجش مهارت حل مسيله، مقياس حل مسيله اجتماعي درزيلا و همكاران (SPSI) و ابزار سنجش سرمايه فرهنگي، مقياس سرمايه فرهنگي خدادادي و نطنزي (CCS) است. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، رابطه مثبت و معناداري بين سرمايه فرهنگي و مهارت حل مسيله وجود دارد و طي آن، سرمايه فرهنگي قادر است 28 درصد از واريانس مهارت حل مسيله را تبيين كند. بنابراين با افزايش سرمايه‌گذاري فرهنگي در دانشگاه‌ها و افزايش سرمايه فرهنگي دانشجويان، مي‌توان مهارت حل مسيله به‌عنوان يكي از نيازهاي اساسي آنان را ارتقا بخشيد.

The main purpose of this study is to investigate relationship between cultural capital and problem solving skill among students. The study is a correlational method based on analysis of covariance matrix. The population is the students of Yasouj University that 357 cases were selected using random multi-stage cluster sampling method. Research instrument of problem solving skill is social problem solving inventory (SPSI) and the research instrument of cultural capital is cultural capital scale (CCS).Based on the findings, there is a significant positive relationship between cultural capital and problem solving skill and cultural capital is able to explain 28% of variance of problem solving skill. So, increasing cultural investment on universities can increases the problem solving skill of the students as a basic need of them.