دوز رسيده به اسكروتوم در راديوتراپي كارسينوم ركتوم با \"آشكارساز ترمولومينسانس\" و مقايسه با دوز محاسبه شده با نرم افزار نقشه كشي سه بعدي

Delivered dose to scrotum in rectal cancer radiotherapy by thermoluminescence dosimetry comparing to dose calculated by planning software

زمينه و هدف: كارسينوم ركتوم يك بدخيمی شايع در دنيا است. راديوتراپی لگن نقش مهمی در درمان سرطان ركتوم دارد اما منجر به آزواسپرمی می‌شود. هدف اين مطالعه، تعيين دوز رسيده به بيضه‌ها با استفاده از روش دزيمتری ترمولومينسانس (Thermoluminescence Detector, TLD) و مقايسه آن با دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده توسط نرم‌افزار نقشه‌كشی سه‌بعدی در راديوتراپی سرطان ركتوم بود. روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی، ما دوز بيضه‌ها را با استفاده از روش دزيمتری TLD اندازه‌گيری كرديم. TLDها در شش نقطه مشخص روی اسكروتوم، طی دو جلسه از دوره درمان قرار داده می‌شدند. بيماران 4/50-50 گری به لگن در وضعيت خوابيده به پشت، با فراكشن‌های استاندارد دريافت كردند. ميانگين دوز اندازه‌گيری‌شده با TLD با ميانگين دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده توسط نرم‌افزار سه‌بعدی مقايسه شد. يافته‌ها: در 33 بيمار با ميانگين سنی 56 سال، متوسط دوز اندازه‌گيری‌شده بيضه به‌وسيله TLD، 77/3 گری، مساوی با 51/7% دوز كلی بود. ميانگين دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده به‌وسيله نرم‌افزار سه‌بعدی، 11/4 گری، مساوی با 1/8% دوز كلی بود. در آناليز آماری ارتباط قابل‌توجهی بين لبه تحتانی فيلدها با ميانگين دوز رسيده به بيضه ديده شد (04/0P=). هم‌چنين ارتباط بين دوز اندازه‌گيری‌شده با TLD و مقادير اندكس توده بدن (BMI) نيز قابل توجه بود (049/0P=). نتيجه‌گيری: در اين مطالعه، متوسط دوز رسيده به بيضه 77/3 گری بود. هم‌چنين متوسط دوز نقطه‌ای محاسبه‌شده به‌وسيله نرم‌افزار نقشه‌كشی سه‌بعدی با دوز TLD مشابه بود (11/4 گری). براساس يافته‌های مذكور توجه دقيق به دوز دريافتی بيضه‌ها در طی راديوتراپی ركتوم برای بيمارانی كه تمايل به حفظ زايايی خود دارند ضروری به‌نظر می‌رسد.

Background: Colorectal carcinoma is a common malignancy, in treatment of which pelvic radiotherapy plays an important role. But this may lead to azospermia. We designed a study to determine the delivered dose to the testis with thermoluminescence dosimetry (TLD) and compare it to the dose calculated by the Three-dimensional planning software. Methods: We measured the testicular doses by TLD; the TLDs were fixed to the scrotum in six points anteriorly and posteriorly in two random fractions of the radiation course. All patients received a 50-50.4 Gy radiation dose to the pelvis in a prone position with standard fractionation and 3-dimensional planning, through three or four fields. The average dose of the TLD measurements was compared to the average of 6 relevant point doses calculated by the planning software. Results: In 33 patients with a mean age of 56 years, the mean testis dose of radiation measured by TLD was 3.77 Gy, equal to 7.5% of the total prescribed dose. The mean of point doses calculated by the 3-dimensional planning software was 4.11 Gy, equal to 8.1% of the total prescribed dose. A significant relationship was seen between the position of the inferior edge of the fields and the mean testis dose (P= 0.04). Also body mass index (BMI) was inversely related with the testicular dose (P= 0.049). Conclusion: In this study, the mean testis dose of radiation was 3.77 Gy, similar to the dose calculated by the planning software (4.11 Gy). This dose could be significantly harmful for spermatogenesis, though low doses of scattered radiation to the testis in fractionated radiotherapy might be followed with better recovery. Based on above findings, careful attention to testicular dose in radiotherapy of rectal cancer for the males desiring continued fertility seems to be required.