مقايسه تاب‌آوري رواني در مبتلايان به بيماري عروق كرونر قلبي با افراد سالم

Comparing the Psychological Resiliency in Patients with Coronary Artery Disease and Normal Subjects

مقدمه: بيماران قلبي عروقي به خصوص بيماران دچار اختلال در عروق كرونر در مرحله حاد، اضطراب زيادي دارند و به نسبت بيماران با اضطراب كمتر، 5 مرتبه بيشتر دچار عوارض جدي قلبي مي‌شوند. تاب‌آوري به معناي توانايي بيرون آمدن از شرايط سخت يا تعديل آن مي‌باشد. و جايگاه ويژه‌اي در حوزه‌هاي روانشناسي تحول، روانشناسي خانواده و بهداشت رواني دارد كه مي‌تواند به بيرون آمدن از شرايط سخت بيماري‌هاي طبي نيز كمك كنند. هدف: مقايسه تاب‌آوري رواني در مبتلايان به بيماري عروق كرونر قلبي با افراد سالم. مواد و روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه‌ي مقطعي با گروه كنترل است كه جامعه آماري آن شامل كليه‌ي مراجعيني بودند كه تحت عمل آنژيوگرافي قرار گرفته بودند. به روش نمونه‌گيري در دسترس از مراجعين به بيمارستان حشمت 372 نفر 186 نفر در گروه بيمار و 186 نفر در گروه سالم انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه تاب‌آوري رواني بود كه توسط محمدي در سال 1388 در ايران استاندارد شده بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS-18 و روش آماري توصيفي،آزمون هاي تحليل رگرسيون و Chi Square انجام شد و سطح معني‌دار آزمون‌ها05/0 P < در نظر گرفته شد. نتايج: در مجموع 372 نفر، 220 نفر (1/59%) مذكر و 152 نفر مونث (9/40%) بودند و ميانگين سني 27/11±94/51 سالگي بود. 8/82% سطح سواد ديپلم يا كمتر داشتند. 7/94% متاهل بودند و 7/26% چاق و 40% داراي اضافه وزن بودند. بين گروه‌هاي سني (001/0P=) و جنسيت (002/0P=) در بين دو گروه اختلاف معني‌داري وجود داشت. ميانگين نمره تاب‌آوري رواني در گروه بيمار 81/15±50/65 و در گروه سالم 20/13±00/66 بودكه اختلاف معني‌داري نداشت (777/0P=). نتيجه‌گيري: عليرغم نبود ارتباط بين تاب‌آوري رواني در گروه‌هاي سالم و بيمار در مطالعه‌ي ما، نمي‌توان نتيجه گرفت كه تاب‌آوري اثر بازدارندگي روي بروز بيماري عروق كرونر ندارد و مطالعات آينده‌نگر با در نظر داشتن ساير عوامل خطر موثر بر بيماري جهت بررسي اين فرضيه توصيه مي‌گردد.

Introduction: Cardiovascular patients,especially coronary artery diseasecases in acute phase, experience much anxiety and will be at the risk of developing serious cardiac complications, five times more than other patients. Resiliency is the ablity to escape from hard satatus or modification of it. It plays an important role in psychology of evolution, family and mental hygiene which can be helpful in exuding from difficult state of medical diseases. Objective: This research was done to compare psychological resiliency in patients with coronary artery disease and their noraml counterparts. Materials and Methods: This is a cross-sectional with control group study in which the population consists of all the persons referred to angigraphy. In total, 372 persons were entered in the study through availabe sampling in Heshmat hospital. Tool of research was resilence standardized questionnaire (by Mohammadi, 2010, Iran). Analysis was doneby enteing data in SPSS-18 and using descriptive statistical tests, univariate analysis of covariance and Chi Square analysis. P value less than 0.05 was considered significant. Results: Of the 372 persons, 220 (59.1%) were male and 152 (40.9%) were female and mean of age was 51.94±11.27 years. 82.8% had less than high school education. 94.7% were married and 26.7% were obese and 40% were overweight. There was a significant difference in terms of age (P=0.001) and sex (P=0.002) between the two groups. There was no significant difference between means of psychological relisience in patient group (65.50±15.81) and normal group (66.00±13.20) (P=0.986). Conclusion: Despite lack of relationship between psychological resiliency in healthy and patient groups, it can not completelybe concluded that psychological resiliency has no preventive effecton improving coronary artery diseaseand more studies with considering other risk factors affecting disease verification of hypothesis are recommended. Conflict of interest: non declared