رابطه باورهاي فراشناختي و رفتارهاي خودتخريب گرايانه درافراد معتاد به مواد مخدر

On the Relationship between Meta cognitive Beliefs and the Self-Destructive Behavior among addicts

مقدمه:دانش فراشناختي اشاره به عقايد و تيوري هايي دارد كه افراد در ارتباط با شناخت ها و هيجاناتخود دارند، كه اين عقايد مي تواند باورهاي مربوط به اهميت قايل شدن براي انواع خاصي از تفكرات درباره ديگر وقايع شناختي را نيز در بر بگيرد. هدف اين پژوهش بررسي رابطه باورهاي فراشناختي و رفتارهاي خود تخريب گرايانه در افراد معتاد به مواد مخدر مي باشد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي همبستگي، 132نفر از معتادان مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد شهرستان تربت حيدريه در سال 1391به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه باورهاي فراشناختي (MCQ-30) و پرسشنامه سنجش رفتارهاي خودتخريب گرايانه(آقامحمديان1388) استفاده شد. براي تحليل داده ها از، ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. يافته ها:بيشترين رفتارهاي خود تخريبي در شركت كنندگان، مصرف دايم مواد،مصرف تفنني مواد گوناگون، و كشيدن سيگار بود. بين نمرات افراد در مقياس باورهاي فراشناختي وميزان رفتارهاي خودتخريب گرايانه همبستگي منفي معني داري وجود داشت. همچنين نمره كلي رفتارهاي خود تخريبي با نمرات افراد در ابعادباورهاي مثبت درباره نگراني، كنترل ناپذيري و خطر، اطمينان شناختي، نياز به كنترل افكار و خودآگاهي شناختي رابطه منفي معناداري داشت(01/0 > p). نتيجه گيري: فراشناخت نقش مهمي در انتخاب و تداوم مكانيسم هاي مقابله اي ناسازگار دارد. در اصل استفاده از مكانيسم هاي مقابله اي ناسازگار، سبب شكل گيري و تداوم رفتارهاي نامتناسب و خود تخريبي مي شود، از اين رو ميتوان با تغيير باورهاي فراشناختي كه شيوه هاي ناسازگارانه برخي از رفتارها را زياد مي كنند و يا باعث گرايش به اعتياد مي شوند، به بهبود وضعيت زندگي فردي و اجتماعي افراد كمك كرد.