مقايسه دو روش باز گذاشتن و بستن صفاق احشايي و جداري حين عمل سزارين از نظر برخي پيامدهاي كوتاه مدت بعد از عمل: يك مطالعه كارآزمايي باليني

Comparison of Outcomes between Closure versus Non-Closure Visceral and Parietal Peritoneum during Cesarean Section: A Randomized Clinical Trial

مقدمه: جهت انجام عمل سزارين، روش هاي متنوعي تعريف شده است كه هر يك پيامدهاي متفاوتي دارند. برخي موافق بستن صفاق در عمل سزارين هستند و گروهي ديگر از بازگذاشتن آن حمايت مي كنند. با توجه به اختلاف نظرهاي موجود در اين زمينه، مطالعه حاضر با هدف مقايسه برخي پيامدهاي كوتاه مدت دو روش بستن و بازداشتن صفاق در عمل سزارين انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسويه كور مي باشند كه از مهر ماه سال 1390لغايت آذر ماه سال1391 بر روي 80 زن باردار ترم كه جهت انجام اولين سزارين الكتيو به بيمارستان اميرالمومنين (ع) سمنان مراجعه كرده بودند، انجام شد. بيماران به صورت تصادفي در دو گروه بستن (گروه شاهد) و باز گذاشتن صفاق (گروه مطالعه) قرار گرفتند. همه بيماران با روش اسپانيال تحت بي حسي قرار گرفته و توسط يك جراح عمل شدند. ميزان درد در 24 ساعت اول پس از عمل بر اساس معيار VAS، ميزان دوز مصرفي دارو هاي ضد درد، زمان اولين دفع بيمار بعد از عمل و همچنين ميزان عفونت زخم در يك هفته اول در گروه ها ثبت و مقايسه شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون هاي كاي اسكوير، من ويتني، ويلكاسون و تي و آناليز واريانس با اندازه گيري مكرر انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: روش بازگذاشتن صفاق جداري و احشايي به صورت معني داري در كاهش درد بعد از سزارين (001/0 > p)، نياز به داروي ضد درد (012/0=p) و زمان كمتر تخليه روده (001/0=p) نسبت به بستن آنها ارجحيت داشت. بروز عفونت زخم در بين دو گروه تفاوتي نداشت (1=p). نتيجه گيري: روش بازگذاشتن صفاق جداري و احشايي نسبت به روش بستن آن در بهبود پيامدهاي كوتاه مدت بعد از عمل از قبيل درد بعد از زايمان و نياز به داروي ضد درد و زمان تخليه روده كوتاه تر ارجح است.