بررسي تجويز سفوتاكسيم در مقايسه با آمپي سيلين در مادران باردار دچار پارگي زودرس كيسه آب بر بروز عفونت در نوزادان

Comparing the Efficacy of Cefotaxime and Ampicillin on Neonatal Infection after Premature Rupture of Membranes

مقدمه: پارگي زودرس كيسه آب مي تواند مشكلات جدي براي مادر، جنين و نوزاد به همراه داشته باشد. تعيين نوع آنتي بيوتيك مصرفي در مادر دچار اين مشكل با توجه به عوامل شايع كلونيزاسيون واژينال مادر متغير مي باشد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثر سفوتاكسيم در مقابل آمپي سيلين بر روي بروز عفونت نوزادي ناشي از پارگي زودرس كيسه آب انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 91-1389 بر روي 200 زن مبتلا به پارگي زودرس كيسه آب كه نياز به آنتي بيوتيك داشتند در بيمارستان قايم (عج) مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفي در دو گروه A (درمان معمول با آمپي سيلين) و B(سفوتاكسيم) قرار گرفتند. وضعيت مادر و جنين تا تولد و سپس نوزاد در بخش نوزادان يا بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان تا ترخيص يا فوت كنترل شد. وضعيت نوزاد متولد شده از نظر تعداد گلبول سفيد، پلاكت، ESR، CRP، كشت خون، وضعيت مايع مغزي نخايي، كشت مايع مغزي نخايي و ميزان مرگ و مير در دو گروه ثبت و مقايسه شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 5/14) و آزمون هاي كاي دو، تي مستقل و من- ويتني انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: دو گروه از نظر ميانگين مدت پارگي كيسه آب تا زمان زايمان (78/0=p)، تعداد دفعات بارداري (46/0=p)، سن بارداري (150/0=p)، وزن نوزاد (147/0=p) و جنس نوزاد (431/0=p) همگن بودند. عفونت قطعي (034/0=p)، ESR بالا (003/0=p)، CRP مثبت (049/0=p)، نياز به بستري (001/0=p) و مرگ نوزاد (05/0 > p) در گروه نوزادان دريافت كننده آمپي سيلين بيشتر بود. نتيجه گيري: خطر بروز عفونت در نوزادان مادران دچار پارگي زودرس كيسه آب دريافت كننده سفوتاكسيم به طور واضحي كمتر از مادران دريافت كننده آمپي سيلين مي باشد.