تحليل ژيو استراتژيكي روابط ايران و پاكستان با تاكيد بر عامل امنيتي

Geostrategic Analysis of Iran-Pakistan Relations with Focus on Security Factor

ايران و پاكستان به عنوان دو بازيگر مهمّ جنوب غربي آسيا با داشتن مرز هاي مشترك پهناور تاثير گذاري مهمي بر تحوّلات بين المللي داشته اند. ضرورت هاي سياسي و ژيو استراتژيكي بين ايران و پاكستان با وجود اختلاف در منافع و چشم اندازهاي سياسي در مورد مسايل منطقه اي و جهاني، باعث رابطه ي نزديك بين دو كشور شده است. ماهيت و محتواي روابط دو جانبه ي ايران و پاكستان در مورد مسايل منطقه اي و بين المللي مختلف از جمله مسايل امنيتي و مرزي متغير افغانستان، هندوستان و آمريكا، منافع فرقه اي شيعه و سني و گروه هاي بنيادگرا وسلفي، مسيله ي هسته اي و نيروهاي ناتو مي تواند بر آينده روند صلح و ثبات در آسيا تاثير گذار باشد. مقاله ي حاضر تلاش دارد تا چشم اندازهاي مختلف روابط ايران و پاكستان را در يك محيط ژيواستراتژيك امنيتي بررسي كند. بر همين اساس نوشتار حاضر استدلال مي كند كه مهمترين متغير در روابط ايران و پاكستان بعد از انقلاب اسلامي به طور عام و پس از يازدهم سپتامبر به طور خاص عامل امنيت استراتژيك در يك محيط ژيو استراتژيك در منطقه مي باشد. در واقع با توجه به موقعيت ژيو پليتيكي و ژيو استراتژيكي دو طرف و مسايل امنيتي بين آن ها، روابط مابين دو كشور و نگاه استراتژيك سياست گذاران دو طرف به هم در زمينه هاي مختلف نيز از مجراي محيط ژيو استراتژيك امنيتي و بالابردن توان امنيتي خود در منطقه بوده است.

Having a long common border line and being two key players in southwest Asia, Iran and Pakistan have had great effects on the international changes. There are some conflicts of interests between the two countries, but political and geostrategic circumstances between them have made them cooperate closely. The nature of bilateral relationships between the two countries and their outlooks toward different regional and international issues including security issues, the variables of Afghanistan, India, and the United States, the conflicts of interests of Sunni, Shiite, fundamentalists, and Salafist groups, the nuclear issue, and NATO forces can affect the future of the peace in the Middle East. This paper is an attempt to analyze the future of relations between Iran and Pakistan in a security geostrategic atmosphere. Thus, the paper claims that the most important variable between Iran and Pakistan after the Islamic Revolution, in general, and after September 11 attacks, in particular, has been a strategic factor in a geostrategic atmosphere. In reality, given the geopolitical and geostrategic situation between Iran and Pakistan and the security issues between them, the strategic stances of politicians of the two countries toward each other is of a security-oriented nature.