A Comparative Study of Health Tourism Potentials in Iran and India

بررسي تطبيقي ظرفيت هاي گردشگري سلامت در ايران و هند

Health tourism is one of the most important branches of tourism industry and has high economic and social benefits; people travel to access therapeutic, health and surgical cares in this process. This study aims to comparatively examine the capacities and functions effective on the health tourism in Iran and India. Research method is descriptive-analytical, and data are analyzed using SWOT model, and AHP hierarchical process has been used for weighting the internal and external factors. Results achieved in this study indicate that the weighting score of strengths in India is 3.6 with high efficiency and weighting score of weaknesses is 2.8 with low efficiency. Also, weighting score of opportunities in India is evaluated 3.6 and threatening 3.4. Tourism strengths in Iran have been assessed 3.8 and the weaknesses 3.5 with a high rate of efficiency and opportunities scored 3.8 and threats scored 1.4 with a high rate of efficiency. However, the findings of this study indicate that India managed to appropriately exploit the opportunities and strengths of health tourism and make the systemʹs weaknesses ineffective. Health tourism planners in Iran should also take a measure to reduce weaknesses and threats of health tourism and enhance its strengths and opportunities utilizing the experience achieved in India. In the main body of the article, according to the findings of this study, instrumental strategies for expanding health tourism in both countries are presented.توريسم سلامت امروزه از مهمترين شاخه هاي صنعت توريسم است و داراي منافع اقتصادي و اجتماعي بالايي مي باشد كه در اين فرايند مردمبراي دستيابي به مراقبت هايدرماني- بهداشتي و جراحي، سفرمي-كنند. به طوري كه اين مهم باعث گرديده سازمان هاي دست اندر كار در كشورهاي مستعد بيش از پيش توجه خود را به اين بخش از صنعت توريسم جلب نموده و براي آن برنامه ريزي كنند. كشور ايران نيز به عنوان يكي از مقاصد گردشگرپذير توانايي اين را دارد كه به يك قطب گردشگري سلامت تبديل شود. هدف پژوهش حاضر بررسي تطبيقي ظرفيت ها و كاركردهاي موثر بر گردشگري سلامت در ايران و هند مي باشد. اين مقايسه مي تواند كمك زيادي به برنامه ريزان جهت استفاده ي متقابل از ظرفيت هاي بالقوه و بالفعل گردشگري سلامت در اين دو كشور بنمايد. روش تحقيق، توصيفي- تحليلي بوده و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از مدلSWOT صورت پذيرفته و -جهت وزن دهي به عوامل داخلي و خارجي از فرايند سلسله مراتبي AHP استفاده شده است. نتايج حاصل از اين پژوهش بيانگر آن است كه در هند امتياز وزني قوت ها 6/3 با تاثير پذيري بالا و ضعف ها با 8/2 داراي تاثير پذيري كم، همچنين امتياز وزني فرصت ها در هند 6/3 و تهديدات 4/3 قابل ارزيابي مي باشند. در ايران نيز قوت هاي گردشگري 8/3، ضعف-ها 5/3 با درجه تاثير پذيري بالا و فرصت ها با امتياز 8/3 و تهديدات نيز با امتياز 1/4 با تاثير پذيري بسيار زياد ارزيابي گرديد. درعين حال يافته هاي اين پژوهش بيانگرآن است كه هند توانسته از فرصت ها و قوت هاي گردشگري سلامت بهره برداري مناسب نموده و ضعف هاي سيستم را بي اثر نمايد. برنامه ريزان گردشگري سلامت در ايران نيز بايد ترتيبي اتخاذ نمايند تا از ضعف ها و تهديدات گردشگري سلامت بكاهند و قوت ها و فرصت هاي آن را با با بهره گيري از تجربه ي هند، در كشور تقويت نمايند. درمتن اصلي مقاله با توجه به يافته هاي اين پژوهش، راهبردهايي رهگشا جهت گسترش گردشگري سلامت در هر دو كشور ارايه شده است.