رابطه هويت ديني و اعتماد اجتماعي در بين دانشجويان دانشگاه مازندران

The Relation between Religious Identity and Social Trust among the Students of Mazandaran University

اعتماد اجتماعي يكي از عناصر ضروري زندگي اجتماعي و از اجزا سازنده سرمايه اجتماعي به‌شمار مي‌آيد. هدف نوشتار حاضر، مطالعه رابطه بين ميزان هويت ديني با اعتماد اجتماعي در بين دانشجويان است. پژوهش حاضر، به‌صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته و روش نمونه‌گيري طبقه‌بندي با حجم نمونه 400 نفر در بين دانشجويان دانشگاه مازندران در سال تحصيلي 92-93 انجام شده است. يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه بعد اعتقادي هويت ديني با اعتماد اجتماعي كل و اعتماد نهادي رابطه مستقيم و معناداري دارد. رابطه بعد تجربي هويت ديني با اعتماد اجتماعي و همه ابعاد آن، مستقيم و معنادار است. بعد پيامدي هويت ديني با اعتماد نهادي رابطه مستقيم و معناداري دارد. همچنين بعد مناسكي هويت ديني با اعتماد اجتماعي و همه ابعاد آن رابطه مستقيم و معناداري دارد. به‌طور كلي هويت ديني با اعتماد اجتماعي و همه ابعاد آن رابطه مستقيم و معناداري دارد. علاوه بر اين، 24 درصد از تغييرات اعتماد بين‌شخصي، 20 درصد از تغييرات اعتماد تعميم‌يافته و 18 درصد از تغييرات اعتماد نهادي توسط هويت ديني تبيين مي‌شود.

Social trust is a necessary part of social life and it is integrated into social capital. This article studies the relation between the degree of oneʹs religious identity and social trust among students. This survey has used interviews and classified sampling consisting of 400 students in Mazandaran University in 92-93 academic year. The results show that there is a direct and meaningful relation between the ideological aspect of religious identity and total social trust and institutional trust. There is a direct relation between the experimental dimension of religious identity and the whole social trust. The consequential aspect of religious identity is in a direct and meaningful relation with institutional trust. The same relation exists between the ritual aspect of religious identity and social identity in all its aspects. In general, religious identity is in a direct and meaningful relation with social trust in its totality. Besides, 24% of interpersonal trust changes, 20% of extended trust changes and 18% of institutional trust changes are explained through religious identity.