نوع شناسي مولفه‌هاي ارتباط غيركلامي در قرآن كريم

Non-Verbal Communication Indexes in the Holy Quran,a Typology

امروزه انسان‌ها در جامعه و عصري زندگي مي‌كنند كه رسيدن به اهداف و مقاصدشان در گرو تغييرات شگفت انگيزي است و در اين مسير ارتباطات نقش بسزايي در تحقق اين اهداف ايفا مي‌نمايد. ارتباطات فرآيندي است آگاهانه يا ناآگاهانه از طريق پيام‌هاي كلامي يا غيركلامي بيان مي‌شود. البته، در هر حوزه، ظرايفي وجود دارد كه تعيين جهت ارتباطات را مديريت مي‌كند. قرآن كريم در حوزه تبيين ارتباط غيركلامي، به اهميت خصايص ظاهري در روابط اجتماعي و بين فردي اشاره دارد. هم چنين، مواردي نظير راه رفتن متواضعانه، لبخند و گشاده رويي، رعايت تن صدا و لحن كلام و... ذكر كرده است. زبان تَن و توجه به علايم آن مانند حالات چهره و وضعيت جسماني و... بيش از پيش ما را به دقت در اعمال و رفتارهايمان تشويق مي‌كند. اين پژوهش درصدد است با روشي تحليلي-توصيفي، به واكاوي نقش و جايگاه ارتباطات غيركلامي در پرتو آموزه‌هاي ديني بپردازد.

Living in modern era necessitates dramatic changes for humans to attain their goals and communication plays a major role in this regard. Communication is a process of verbal or non-verbal transmission of messages that happens either consciously or unconsciously. Each obviously has its own delicacies which determine the direction, and in the Holy Quran there are some hints about non-verbal communication by emphasizing the importance of oneʹs appearance in social and interpersonal relations. Other mentioned characteristics are unpretentious stride, cheerful disposition and smiling face, pleasant tone of voice, etc. In actuality, the importance of body language and its components such as facial expression and posture makes us pay more attention to our behavior. This research intends to examine the role of non-verbal communication in religious teachings through an analytical/descriptive method.