اثر غلظت و زمان محلول‌پاشي اسيد جيبرليك بر تركيدگي ميوه انار (Punica granatum L.) رقم ملس اصفهان

Effect of Gibberellin Concentrations and Spraying Time on Cracking of Pomegranate Fruit (Punica granatum L.) cv. “Malas Esfahan”

تركيدگي ميوه انار عارضهاي است كه در اكثر مناطق پرورش انار مشاهده ميشود. با توجه به اين كه تركيدگي ميوه از جمله موانع اصلي توليد و صادرات انار است و سالانه خسارات اقتصادي زيادي را به همراه دارد، اين تحقيق به منظور بررسي امكان كاهش تركيدگي و افزايش خصوصيات كمي و كيفي ميوه انار رقم ملس اصفهان با استفاده از غلظتهاي مختلف اسيد جيبرليك در زمانهاي مختلف محلولپاشي انجام شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل محلول‏پاشي اسيد جيبرليك با چهار غلظت 0، 150، 300 و 450 ميليگرم در ليتر در سه زمان تمام‏گل، يك ‏ماه و دو ماه پس از آن اعمال گرديد. نتايج نشان دادند كاربرد اسيد جيبرليك ميزان تركيدگي ميوه انار را در مقايسه با تيمار شاهد به طور معنيداري كاهش داد. مراحل مختلف محلولپاشي اسيد جيبرليك روي درصد تركيدگي تفاوت معني‏داري نداشت، ولي با نزديك شدن به مرحله سوم و زياد شدن غلطت هورمون از ميزان تركيدگي ميوه‏ها كاسته شد. در مرحله اول تمام غلظت‏‏‏‏‏‏هاي اسيد جيبرليك باعث ايجاد پارتنوكارپي شدند و ميوه‏ها رشد نكردند. اثر اسيد جيبرليك در مراحل مختلف و غلظت‏هاي متفاوت بر روي وزن كل و وزن تر پوست ميوه معني‏دار بود. با افزايش غلظت اسيد جيبرليك، طول و قطر ميوه، اسيد كل، وزن و حجم ميوه افزايش يافت. غلظت 450 ميليگرم در ليتر بيشترين تاثير را روي شاخصهاي كمي و كيفي ميوه داشت.

Fruit cracking of pomegranate is a phenomenon that is shown at most growing zones of the world. Pomegranate cracking is the main obstacle for production and export, and have a lot of annual economic damage, the present study has been done about pomegranate trees. The purpose of this research is surveying the decreasing of pomegranate cracking and increasing the fruit quantities and qualifies characteristic by using of diverse concentrations of gibberellic acid that is sprayed at the different times. This experiment has been done at pomegranate orchard of Isfahan Center for Research of Agricultural Science and Natural Resources. This study was conducted as a factorial experiment based on randomized complete block design in three replicates. Experimental treatments including gibberellin sprayed with four concentrations of 0, 150, 300 and 450 mg/L, which was applied in three times, including full bloom, a month and two months after full bloom. Gibberellin decreased cracking percentage compared to control. Different stages of gibberellin application did not show any significant difference on cracking percentage. However, by increasing of concentrations and application close to 3rd stage, the cracking rate was decreased. In the first stage, all of used gibberellin concentrations were caused parthenocarpy, and the fruits didnʹt grow. The effect of gibberellin at different stages and concentrations was significant on the total weight and skin fresh weight. Length, diameter, total acidity, size and volume of fruit were increased by increasing of gibberellin concentrations. The concentration of 450 mg/L showed the maximum effects on fruit quantities and qualities characteristics.