بررسي تاثير تغييرات كاربري اراضي بر رفتار آب شناختي حوزه (مطالعه موردي زير حوزه قلعه شاهرخ سد زاينده رود)

در اين پژوهش، حوزه آبخيز قلعه شاهرخ با مساحت 1/150980 هكتار انتخاب گرديد. با استفاده از تصاوير ماهواره اي، نقشه هاي كاربري اراضي، شماره منحني و ضريب رواناب حوزه در سالهاي 1354، 1369 و 1381 تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه طي سالهاي 54 تا 81 بيشترين تغيير كاربري مربوط به تبديل مراتع به ديم زارها و اراضي زراعي آبي است. ميانگين‌هاي وزني CN وC حوزه در طي سالهاي 54، 69 و 81 به ترتيب 9/85 و 55/0، 87 و 58/0، 24/87 و 6/0 مي باشد. همچنين از سال 54 تا 69 ميزان افزايش ارتفاع رواناب به طور متوسط 25/0 و طي سالهاي 69 تا 81، 075/0 ميلي متر در سال بوده است.

Qaleshahrokh watershed with an area of 150980.1 hectares was selected for investigating the relation between land use changes and watershed hydrologic behavior. With satellite data, land use and curve number maps and runoff coefficient were provided for 1975, 1990 and 2002. Results show that most of the land use change was converting rangelands to dry lands and irrigated agriculture. Weighted means of CN and C was 85.9 and 0.55, 87 and 0.58, 87.24 and 0.6 respectively in 1975 to 2002 years. Also runoff depth increased 0.25 mm per year between 1975-1990 and 0.075 mm/year between 1990-2002.