بهبود فرايند مديريت بيمار در اورژانس با شبيه سازي و روش پراميتي (PROMETHEE)

Improving Patient Flow Management Process in Emergency Department Using Simulation and PROMETHEE Method

مقدمه: اين مطاالعه روشي ارايه مي كند كه در آن عملكرد اورژانسي در تهران را كه با مشكل زمان انتظار بالاي بيماران و در نتيجه نارضايتي بيماران و كادر اورژانس روبرو است، بهبود مي دهد. روش كار: ابتدا جريان بيمار در اورژانس بيمارستان با كمك شبيه سازي گسسته- پيشامد شبيه سازي شده و گلوگاه ها شناسايي شدند. در اين مدل نرخ ورود بيماران به صورت ناهمگن و عمليات بخش هاي تشخيصي به صورت جزيي در نظر گرفته شده است و در نتيجه صف نمونه بيماران به صورت مجزا از صف بيماران مورد بررسي قرار گرفته است. براي تصميم گيري نهايي معيارهايي معين شد و از ابزار اي اچ پي (AHP) براي وزن دهي به معيارها و در نهايت از ابزار تصميم-گيري چندمعياره پراميتي براي يافتن بهترين گزينه براي بهبود عملكرد اورژانس استفاده مي شود. يافته ها: با توجه به نتايج شبيه سازي سناريوهاي پيشنهادي، افزودن يك شيفت چهار ساعته براي تايپيست و راديولوژيست بخش سونوگرافي سبب كاهش متوسط زمان انتظار به ميزان شش درصد مي شود. اين بدين معناست كه كمبود ظرفيت اين بخش تاثير قابل توجهي در انتظار بيماران دارد. نتيجه گيري: شبيه سازي براي انعكاس ازدحام بيماران به كار گرفته شده است. بر اساس نتايج شبيه سازي مي توان سناريوهايي طراحي كرد تا به وسيله آنها بتوان زمان انتظار را كاهش و رضايت بيمار و كادر اورژانس را افزايش داد. انتخاب بهترين راه حل بر اساس معيارهايي نظير زمان انتظار، نسبت استفاده، ترك اورژانس با مسيوليت شخصي و هزينه، توسط ابزار تصميم گيري چند معياره انجام مي شود.

Introduction: This article proposes a method which could improve the performance of an Emergency Department (ED) in a large hospital in Tehran, where the long waiting times cause patients’ and ED staff ’s dissatisfaction. ED is considered as a bottleneck in hospitals. To reduce long waiting time and improve patient satisfaction, application of system improvement methods is required. Methods: Using discrete- event simulation, it first models patient flow and identifies bottlenecks. In simulation model, patient arrival is assumed to be non-homogenous and operations of medical tests are detailed and consequently patient queues and virtual specimen queues can be considered separately. The analytic hierarchy process (AHP) was used to specify weights for each criterion and PROMETHEE to rank scenarios. Results: Based on simulation results and important criteria, what-if scenarios were designed to evaluate system reactions. Using this method, 10 scenarios were designed. Implementing the best scenario would reduce waiting time by approximately 6%. Conclusion: Considering ED overcrowding, simulation is used to reflect current situation. Based on the simulation reports, what-if scenarios were used to design scenarios which could improve ED performance. Multi criteria decision making method was used to find the best scenario based on criteria like waiting time, utilization, leave with own responsibility (LWOR) and cost. Keywords: Emergency Department, Simulation, Patient Management Process, Improvement