نقش برنامه توسعه ملل متحد در اجرايي شدن حق توسعه در ايران

The Role of the United Nation Development Program (UNDP) in Implementing the Right to Development in Iran

حق بر توسعه داراي ابعاد ملي و بين‌المللي بوده و به دنبال برخورداري انسان‌ها از همه حقوق بشر از طريق فرايند توسعه است. اين هدف برجسته، حق توسعه را از ديگر مصاديق حقوق بشر متمايز مي‌كند و همه عناصر ملي و بين‌المللي را در برابر اين حق، مكلف قرار مي‌دهد. در اين پژوهش، با نوجه ‌به اين نكته كه نظام بين‌الملل، ديگر دولت‌محور نيست بلكه از كنش گران متعدد مكلف كه مي‌توانند مكمل دولت باشند بهره مي‌گيرد، بر نقش و مشاركت برنامه توسعه ملل متحد در اجراي حق توسعه در ايران تاكيد مي‌شود. سوال اصلي اين نوشتار اين است كه برنامه توسعه ملل متحد، چه نقشي در اجرايي‌شدن حق بر توسعه دارد؟ آيا در رابطه با فعاليت‌هاي خود در ايران موفق عمل نموده است؟ نقطه تمركز و نگرش همه‌جانبه برنامه توسعه ملل متحد، اعلاميه حق توسعه است. اين برنامه به توسعه پايدار و امنيت انساني توجه داشته، با ارايه برنامه‌هاي آموزشي، راهكارهاي بومي و كمك‌هاي فني در كاهش شدت اثر مسايلي كه مانع روند توسعه شده و كشورهاي بدون آمادگي كافي را دچار آسيب مي‌كند، نقش اساسي دارد. برنامه توسعه ملل متحد در ايران با ارايه الگوها و برنامه توسعه ناحيه‌مدار در راستاي افزايش خوداتكايي در سطح ملي با استفاده موثر و تقويت توانايي‌هاي مديريتي و تخصص‌هاي فني موسسات ملي و افراد از طريق آموزش و اجرا موفق عمل نموده است. برنامه توسعه ملل متحد به‌عنوان شبكه جهاني توسعه سازمان ملل مي‌تواند تلاش‌هاي جهاني و ملي براي رسيدن به هدف‌هاي توسعه هزاره را هماهنگ كند و به ظرفيت‌سازي و توانمندي كشورها در جهت دستيابي به اهداف توسعه هزاره، بهبود برنامه‌هاي اقتصادي، مديريت بلاياي طبيعي، آموزش راه‌هاي پيشگيري از بيماري‌هاي واگيردار، حفظ محيط‌زيست، انرژي و مقابله با بحران‌ها و بازسازي و اصلاح كمك نمايد.

The right to development is comprised of both national and international dimensions and highlights the right of people to possess all human rights through developmental processes. Such a significant aim differentiates the right to development from other instances of human rights. All national and international elements are supposed to cooperate regarding the right to development. The present study is intended to put emphasis on the role and cooperation of the United Nations Development Program (UNDP) in implementing the right to development in Iran regarding the fact that the international system is no longer state-centered and it rather makes use of different players who can be taken as a complement to the state. The main question that the present study has tried to answer is the role of UNDP in implementing the right to development and whether it has been successful in performing its activities in Iran or not. The central focus of the multilateral attitude of the UNDP is the declaration of the right to development. It has also emphasized constant development and human security which are complements to the right to development. This program suggested some educational programs and local procedures and technical assistance in order to decrease the influence of obstacles that hinder the processes of development and destroy the countries which are not prepared. The UNDP of Iran increases the national self-reliance by suggesting some patterns and area-based development programs through boosting managerial abilities and technical specialties of individuals and national institutes that succeeded as a result of education and implementation. The UNDP as United Nations’ global network of development has harmonized the national and global attempts to achieve millennium developments goals. It has also boosted the abilities of the countries in achieving millennium development goals, improving economical programs, managing natural disasters, training how to prevent epidemic diseases, protecting the environment, and managing crises.