تاثير تمرينات منتخب يوگا بر تعادل پاي غالب و غير غالب زنان ميانسال

Effect of selected yoga exercises on the balance of dominance and non-dominance leg of middle age women

چكيده مقدمه: تعادل يكي از مفاهيم مهم در دوران سالمندي است. بهبود تعادل در دوران ميانسالي ميتواند از سقوط سالمندان كه هزينه هاي رواني و مالي بسياري را به جامعه تحميل ميكند، پيشگيري كند. عدم توازن بين تعادل پاي غالب و غير غالب بدن نيز ميتوانند منجر به بروز برخي مشكلات شود. بنابراين بررسي ميزان تاثير تمرينات مشابه بر عضو غالب و غير غالب بدن ميتواند از بروز هر گونه مشكل ناشي از عدم توازن بين اعضاي بدن جلوگيري كند. مواد و روش‌ها: 22 زن ميانسال (ميانگين سني 89/4±18/54)، بدون هيچگونه سابقه بيماري در اين تحقيق شركت كردند. در جلسه اول تعادل پويا با استفاده از آزمون ستاره و تعادل ايستا توسط ايستادن بر روي يك پا در پاي غالب و غير غالب اندازه گيري شد. شركت كنندگان 24 جلسه به اجراي تمرينات منتخب يوگا پرداختند. در جلسه آخر تعادل پويا و ايستا مجددا اندازه گيري شد. يافته‌ها: نتايج آزمون تي نشان داد كه تعادل ايستا و پويا در پاي غالب و غير غالب به طور معناداري پس از 8 هفته تمرين يوگا افزايش يافت (p < 0.05). همچنين بين ميزان بهبود پاي غالب و غير غالب در تعادل پويا تفاوت معناداري يافت شد دارد (05/0 > P) اما تعادل ايستاي هر دو پا به يك اندازه بهبود يافته بود. نتيجه‌‌گيري: مي توان به اين نتيجه رسيد كه تمرينات يوگا منجر به افزايش تعادل ايستا و پويا در هر دو پا مي شود. تعادل پوياي پاي غير غالب به طور معناداري بيشتر از پاي غالب بهبود يافته بود اما تعادل ايستاي پاي برتر و غير برتر به يك ميزان افزايش يافت. بنابراين به نظر مي رسد كه در درمان هاي كلينيكي و تمرينات ورزشي تفاوت هاي موجود در تاثيرپذيري پاي غالب و غير غالب از تمرين بايد به دقت مورد توجه قرار گيرد. كليد واژه‌ها: پاي غالب، پاي غير غالب، تعادل، يوگا

Abstract Introduction: Balance is one of the most important contexts in ageing. Improving balance in middle age can prevent falling down in elderly which impose the financial and mental costs to society. Imbalance between dominant and non-dominant leg can lead to some problems. That’s way; studying effects of similar exercise on dominant and non-dominant legs of body can prevent problems caused by imbalance between two limbs. Materials and methods: Twenty-two middle age women, (mean age 54.50±4.48), with no history of illness participated in this study. In the first session dynamic balance was measured by Star Excursion Balance Test and static balance was measured by Stork stand test in either dominant or non-dominant leg. Participants did practice 24 sessions of yoga classes. In the last session static and dynamic balance test were repeated. Results: The results of T test showed that static and dynamic balance in dominant and non-dominant legs improved significantly after 8 weeks yoga exercise (P=0.05). Also the significant difference was observed in dynamic balance in dominant and non-dominant legs (p < 0.05). But, the improvement of both legs in static balance was the same. Conclusion: It can be concluded that yoga Exercise increase static and dynamic balance in both legs. The balance of non-dominant legs improved more than dominant legs. But, the improvement of both legs in static balance was the same. So, it appears that differences in dominant and non-dominant leg in effects of clinical therapy and exercise training should be considered. Key Words: dominance, non-dominance leg, balance, yoga