تراتوم داخل ريوي: گزارش موردي

Intrapulmonary teratoma: a case report

} زمينه و هدف: تراتوم‌ها تومورهايی هستند كه از نئوپلاستيك شدن سلول‌های زايا در طول خطوط سلولی سوماتيك ايجاد می‌گردند. اكثر تراتوم‌های داخل قفسه صدری در مدياستن قدامی ايجاد می‌گردند و تراتوم‌های داخل ريوی بسيار نادر هستند به‌طوری‌كه از سال 1939 تاكنون كمتر از 100 مورد در كل جهان گزارش شده است. معرفی بيمار: در اين گزارش خانم 19 ساله‌ای را با سابقه چهار ساله سرفه بدون خلط معرفی خواهيم كرد كه مبتلا به تراتوم داخل ريوی در لوب‌های ميانی و فوقانی ريه راست بود كه پس از توراكوتومی خلفی- طرفی راست ضايعه به‌طور كامل خارج شده و مورد بررسی پاتولوژيك قرار گرفته تشخيص تاييد گرديد. نتيجه‌گيری: تراتوم‌های داخل ريه تومورهای نادری هستند كه از پاچ سوم حلقی منشا گرفته، در اكثر موارد به‌صورت ضايعات كيستيك پديدار شده و از نظر بافت‌شناسی از دو ياسه لايه جنينی تشكيل می‌گردند. علايم آنها غيراختصاصی و به‌صورت درد سينه، سرفه، هموپتيزي يا تريكوپتيزی می‌باشد. با توجه به پتانسيل اين تومورها در دژنرسانس بدخيم و پارگي خودبه‌خود در تمام موارد توصيه شده است اين تومورها خارج گردند.

Background: Teratomas are tumors consisting of tissues derived from more than one germ cell line. Teratomas arise, most commonly in anterior mediastinum. Intrapulmonary Teratoma are among the rarest tumors encountered in pathology, in other words they are exceedingly uncommon, with only less than 100 cases documented by 1939. Case presentation: We describe a 19-year-old woman with a short history of retrosternal chest pain and non-productive cough due to a benign intrapulmonary mature teratoma originating from the right upper and middle lobes. The clinical, imagings and pathological features of this rare tumor are presented and the relevant literatures are discussed. Conclusions: Intrapulmonary teratomas are rare tumors. They originate from the third pharyngeal pouch and present as cystic lesions in the majority of cases. Histologically, benign teratomas comprise of two or three primordial layers. Patients present with chest pain, dyspnea, cough, hemoptysis and trichoptysis. Any Intrapulmonary teratoma should be resected due to its potential for malignancy and rupture.