بهبود فرايندهاي بخش اورژانس بيمارستان با استفاده از شبيه سازي رايانه اي

Improving Emergency Department Processes Using Computer Simulation

مقدمه: بخش اورژانس با مسايل گوناگوني مانند كمبود تخت ، ناتواني بيماران در دسترسي منظم به مراقبت سرپايي، و شلوغي و ازدحام روبرو است، كه در نتيجه افزايش زمان انتظار بيماران، افزايش مدت اقامت بيماران براي دريافت خدمت و كيفيت پايين خدمات را در پي دارد. هدف اصلي اين پژوهش بهبود فرايند هاي جريان بيمار در بخش اورژانس است. روش كار: اين پژوهش از ديدگاه شيوه، توصيفي و از ديدگاه هدف، يك پژوهش كاربردي است. جامعه آماري پژوهش كليه افراد مراجعه كننده به بخش اورژانس بيمارستان مورد بررسي بودند كه به صورت نامحدود در نظر گرفته شدند. براي مدل سازي فرآيندهاي جريان بيمار، از شبكه هاي پتري رنگين، و براي شبيه‏سازي و بررسي سناريوهاي بهبود، از ابزار CPN Tools استفاده شد. داده هاي ورودي مدل شبيه سازي از طريق زمان سنجي در طول زمان جمع آوري داده ها به دست آمده اند. زمان هاي انتظار بيماران، طول مدت اقامت و ميزان استفاده از منابع به عنوان معيارهاي عملكردي تعريف شده است. براي بهبود در فرايندها چهار سناريوي بهبود دهنده (B,C,D,E) تعريف و اثر اين سناريوها بر معيارهاي عملكردي بررسي شد. يافته ها: خروجي شبيه سازي نشان داد كه سناريو B، مدت زمان انتظار براي پزشك متخصص را 45 درصد كاهش مي-دهد و سناريوهاي ديگر اثر مثبتي بر كاهش زمان هاي انتظار نداشته اند. سناريو E بيشترين كاهش در طول مدت اقامت بيماران سطوح مختلف ESI داشته است. دو سناريو E و D بهبودهاي بيشتري در استفاده از منابع داشته اند. نتيجه گيري: در انتخاب سناريوي برتر به ماموريت و رسالت اصلي بخش اورژانس، يعني نجات جان بيماران بد حال توجه مي شود. از اينرو سناريويي كه اين مهم را برآورده كند، حتي اگر هزينه ي زيادتري نيز داشته باشد، نسبت به ديگر سناريوها برتري دارد. با توجه به بهبودهاي ناشي از سناريو E، اين سناريو علي‌رغم هزينه بيشتر، به علت اهميت آن، نسبت به D ترجيح داده مي شود. سناريو D نيز با توجه به هزينه كمتر نسبت به دو سناريوي ديگر به عنوان سناريوي دوم بهبود تعيين مي شود. كليدواژه ها: بخش اورژانس بيمارستان، شبيه سازي، بهبود فرايندها، شبكه هاي پتري

Introduction: Hospital Emergency Departments (ED) face different problems affecting their performance. Deficiency of inpatient beds, inability to access suitable care, noisy and overcrowded places, etc. lead to prolonged waiting time, increased length of stay and low service quality. The main purpose of this study was to improve patient flow processes in emergency departments. Method: The population of this descriptive- applied study included unlimited number of patients who referred to the ED of the selected hospital. Colored Petri Net was used to model patient flow processes and CPN Tools software was employed to simulate and investigate different improvement scenarios. Input data for the simulation model were obtained through timing during data collection period. Patients’ waiting time, length of stay, and resource utilization were defined as performance measures. Four improving scenarios (B, C, D, and E) were defined and their effects were investigated to improve processes. Results: According to simulation outputs, scenario B led to 45% decrease in waiting time for the specialists while the other scenarios had no positive (decreasing) impact on waiting time. Scenario E was the most effective one in decreasing the length of stay for patients at different ESI levels. Scenarios E and D had positive effect on resource utilization. Conclusions: Selection of the best scenario depends on the mission of ED, i.e. to save patients’ life. Therefore, a scenario which is the most effective one in saving life must be chosen even if it is expensive. Although it is expensive, scenario E is preferred to scenario D due to its improved outcome. Scenario D is the second best scenario, compared to the other two scenarios, because it is less expensive. Keywords: Hospital emergency department, Computer simulation, Process improvement, Petri nets