تاثير برنامه ورزشي هوازي بر كيفيت زندگي زنان

Effects of Aerobic Exercise on Quality of Life in Premenopausal and Postmenopausal Women: A Randomized Controlled Trial

مقدمه: يايسگي يك رويداد فيزيولوژيك است كه منجر به پيامدهاي جسماني، رواني و اجتماعي در زندگي زنان شده و در نتيجه كيفيت زندگي آنان را تحت تاثير قرار مي دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير ورزش هوازي بر كيفيت زندگي زنان پري منوپوز و منوپوز انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي در سال 1392 بر روي 54 زن متاهل سالم منوپوز و پري منوپوز 60-45 ساله شهرستان كليبر انجام شد. افراد به طور تصادفي در دو گروه مداخله (انجام ورزشي هوازي به صورت پياده روي با شدت متوسط، 3 روز در هفته به مدت 12 هفته) و كنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. پرسشنامه كيفيت زندگي زنان يايسه توسط هر دو گروه قبل از مداخله، 8 و 12 هفته بعد از مداخله تكميل شد. دو گروه از نظر نمرات بعد از مداخله با استفاده از آزمون تحليل كواريانس با كنترل نمرات پايه مورد مقايسه قرار گرفتند. نمرات پايين تر نشان دهنده كيفيت بهتر زندگي و شدت كمتر نشانه هاي يايسگي است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS(نسخه 18) و آزمون هاي كولموگروف - اسميرنوف، كاي دو، كاي دو روند، تي مستقل، آزمون تحليل كواريانس و اندازه هاي تكراري انجام شد. 05/0 > p معنادار در نظر گرفته شد. يافته ها: با كنترل نمره كيفيت زندگي قبل از مداخله، ميانگين نمره كلي كيفيت زندگي در پايان هفته 8 9/1- تا 7/13- (فاصله اطمينان 95%، تفاوت ميانگين تعديل يافته: 8/7-) و هفته 12 پس از مداخله (9/7- تا 8/17-، 9/12-) در گروه مداخله به طور معناداري كمتر از گروه كنترل بود. همچنين نمره زير دامنه هاي جسماني و رواني- اجتماعي در هفته 8 و 12 و زير دامنه وازوموتور در هفته 12 در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش معني-داري داشت (05/0 > p). بين دو گروه از نظر نمره بُعد علايم جنسي تفاوت معني داري وجود نداشت (46/0=p). نتيجه گيري: انجام ورزش هوازي با شدت متوسط در بهبود كيفيت زندگي زنان منوپوز و پري منوپوز موثر است.

Introduction: Menopause is a physiological event which can have physical, mental, and social consequences for women and affect their quality of life. This study aimed to assess the efficacy of aerobic exercise in women’s quality of life during premenopausal and postmenopausal periods. Methods: This randomized controlled trial was conducted on 54 healthy, married, premenopausal and postmenopausal women, aged 45-60 years, in Kaleibar city in 2013. The participants were randomly allocated into two groups of 27 subjects. The intervention group followed an exercise program including walking three times per week for 12 weeks. The control group received no interventions. Quality of life was assessed by the menopause quality of life questionnaire (MENQOL), recorded at baseline and 8 and 12 weeks after the intervention. Lower scores indicate better quality of life and less severe symptoms of menopause. For data analysis, Kolmogorov-Smirnov test, Chi-square, and repeated measures ANOVA were performed, using SPSS version 18. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: By controlling MENQOL score before the intervention, the mean total score of MENQOL in the intervention group was significantly lower than that of the control group after 8 [adjusted mean difference: ?7.8 (95% confidence interval: ?13.7 to ?1.9)] and 12 weeks [?12.9 (?17.8 to ?7.9)]. Scores of psychosocial and physical domains were significantly lower in the intervention group, compared to the control group 8 and 12 weeks after the intervention; a similar finding was obtained regarding the vasomotor domain 12 weeks after the intervention (P < 0.05). However, there was no significant difference in sexual domain between the two groups (P=0.46). Conclusions: As the results indicated, moderate-intensity aerobic exercise improves quality of life in premenopausal and postmenopausal women.