مقايسه سطح آنتي‌بادي پنوموليزين سرمي و آنتي‌ژن پنوموكك ادراري (بيناكس) در كودكان مبتلا به عفونت تنفسي فوقاني و كودكان سالم

Serum pneumolysin antibody and urinary pneumococcal antigens (Binax) level in children with upper respiratory tract infection versus normal controls

  زمينه و هدف : استرپتوكك پنومونيه از علل شايع عفونت تنفسی است. عفونت‌های تنفسی فوقانی در كودكان به ندرت توام با باكتريمی است. هدف اين مطالعه جستجوی عفونت پنوموككی در كودكان مبتلا به عفونت تنفسی فوقانی با روش تعيين آنتی‌ژن ادراری پنوموكك و آنتی‌بادی سرمی پنوموليزين (علاوه بر روش معمول كشت) است. روش بررسی: در مطالعه مقطعی/ مورد- شاهدی 133 بيمار مبتلا به عفونت‌های تنفسی فوقانی(اوتيت، سينوزيت، آدنوييديت، تراكييت) در درمانگاه و بخش‌های كودكان و گوش و حلق و بينی بيمارستان رسول‌اكرم (1388-1386) مطالعه شدند. بيماران مبتلا به عفونت‌های بيمارستانی حذف گرديدند. 60 بيمار با روش كشت و آنتی‌ژن ادراری پنوموكك (بيناكس) پی‌گيری شدند. ميزان آنتی‌بادی بر عليه پنوموليزين در سرم 45 بيمار و 66 كنترل سالم با روش اليزا اندازه‌گيری و مقايسه شد. يافته‌ها: از 60 بيمار چهار نفر (6/6%) كشت مثبت پنوموكك و يا هموفيلوس داشتند. آنتی‌ژن ادراری پنوموكك مثبت در (60/30)50% در مقايسه با (4/66 نفر)6% در گروه كنترل بود (01/0 p= ) . سطح كات‌آف برای پنوموليزين، pg/ml 525 سطح زير منحنی برای آنتی‌بادی پنوموليزين سرمی (97/0-86/0=95% CI ، 923/0) (0001/0 p< ). ميانگين سطح پنوموليزين بين بيماران (980) 441 + 982 و گروه كنترل سالم (525) 42 + 525 متفاوت بود (0001/0 p< ) ، سطح پنوموليزين pg/ml 525 حساسيت 87% و ويژگی 82% در افتراق دو گروه داشت. نتيجه‌گيری: سطح آنتی‌بادی اختصاصی پنوموليزين در بيماران مبتلا به عفونت‌های تنفسی غير بيمارستانی با مقادير ناچيز pg/ml 525 حساسيت (87%) و ويژگی (82%) مناسبی جهت تشخيص و افتراق عفونت پنوموككی بين بيماران و گروه كنترل سالم داشته و قويا به نفع عفونت پنوموككی است. مشروط به اينكه به روش استاندارد طلايی (كشت) و نيز تعيين آنتی‌ژن پنوموككی در ادرار افزوده گردد.

Background: Streptococcus pneumoniae is a common cause of respiratory infection. Pneumococcal upper respiratory tract infection (URTI) in children is seldom bacteremic. Determination the prevalence of S.pneumoniae infections in children with URTI using rapid urinary antigen test (BINAX now) and titration of serum pneumolysin antibody (added to conventional culture) was the object of this study.Methods: A cross sectional, case-control study done in ENT & pediatric departments of Rasoul Hospital in Tehran, Iran, (2008 -2010) upon 133 cases with upper respiratory tract infection (otitis media, sinusitis and tracheitis). The nosocomial infection omitted in first step. 60 remaining cases followed for S.pneumoniae infection by culture and rapid urinary antigen test (Binax Now). Serum pneumolysin antibody titers compared between 45 cases and 66 controls. Results: Positive culture (S.pneumoniae, H.influenza) obtained in 4/60 URTI cases. Positive urinary S.pneumoniae antigen detected in 50% (30/60) of cases and 6% (4/66) of controls (p=0.01). The pneumolysin antibody level with cut-off level 525pg/ml was higher in URTI cases than controls (982±441 Vs. 525±42, p<0.0001). Area under the ROC curve for pneumolysin antibody was 0.923 (95%CI 0.86-0.97, p<0.0001) and had 87% sensitivity and 82% specificity for differentiation between cases and controls. Conclusions: The high pneumolysin antibody level in cases with URTI strongly indicates the pneumococcal infection. Pneumolysin antibody level even in little amounts (525pg/ml) with 87% sensitivity and 82% specificity is a suitable test for diagnosis of pneumococcal infection in children with URTI, but this test should be added to conventional culture (gold standard) and rapid urinary antigen test.