مهار زيستي نماتد مركبات Tylenchulus semipenetrans به وسيله قارچ هاي آنتاگونيست در شرايط گلخانه

Biological Control of the Citrus Nematode ( Tylenchulus semipenetrans ) by Antagonistic Fungi in Greenhouse Condition

به منظور بررسي مهار زيستي نماتد مركبات (Tylenchulus semipenetrans)، نمونه برداري از خاك و ريشه در باغ هاي مركبات شرق گيلان و غرب مازندران انجام شد. لارو سن دوم نماتد مركبات از خاك و ماده و تخم از ريشه ها جداسازي گرديدند. جهت جداسازي قارچهاي آنتاگونيست، سوسپانسيون تخم و لارو نماتد به طور جداگانه روي محيط كشت آب آگار حاوي استرپتومايسين كشت شدند. قارچ هاي شناسايي شده عبارتند از: Fusarium solani , F. oxysporum, Cladosporium cladosporioides, Paecilomyces lilacinus و Acremonium strictum. جهت تعيين فعاليت آنتاگونيستي قارچ ها، تيمارهاي قارچي در شرايط گلخانه اي مورد بررسي قرار گرفتند. خاصيت نماتدكشي قارچ ها با نماتدكش سيستميك از گروه ارگانوفسفات ها به نام فناميفوس (نماكور) مورد مقايسه قرار گرفت. دو شاخص شامل تعداد نماتد ماده در يك گرم ريشه و جمعيت لارو سن دوم در 100 گرم خاك محاسبه گرديد. نتايج نشان داد همه قارچهاي مورد آزمون داراي اثرات بازدارندگي روي Tylenchulus semipenetrans بودند. با توجه به مقايسه ي ميانگين تيمار ها، قارچ هاي P. lilacinus و A. strictum بيشترين تاثير را بر كاهش تعداد نماتد ماده دارا بودند. C. cladosporioides پس از شاهد در بالاترين گروه آماري نسبت به ساير تيمارها قرار داشت و ضعيف ترين عامل در كنترل عمل نمود. همچنين مقايسه زمان تلقيح نماتد نشان داد كه تيمار هاي تلقيح شده با نماتد 20 روز پس از از تلقيح قارچ، عملكرد بهتري داشتند. در بين گونه هاي قارچي با خاصيت ضدنماتدي، P. lilacinus و A. strictum موثرتر از ساير گونه ها عمل كردند. با اينحال دو گونه ي F. solani و F. oxysporum مورد استفاده در اين تحقيق نيز در برابر نماتد مركبات كارايي خوبي نشان دادند.

In order to biological control of the the citrus nematode, Tylenchulus semipenetrans, soil and root samples were collected from citrus orchards in east of Guilan and west of Mazandaran. The juveniles were extracted from soil while eggs and females from roots. To isolate the antagonistic fungi, suspension of eggs and juveniles were cultured separately on water agar media containing streptomycin. The identified fungi were Paecilomyces lilacinus, Fusarium oxysporum, Acremonium strictum, Fusarium solani and cladosporium cladosporioides. To determine fungal antagonistic activities on citrus nematode, fungal treatments were evaluated in greenhouse conditions. Fungal nematicidal properties were compared with Fenamiphos (Nemacur) as a systemic nematicide belonging to organophosphate group. Two indices including the number of female per gram root and population of juveniles in 100gr soil were recorded. Results indicated that all fungi isolates had suppressive effect on T. semipenetrans. Compared Means revealed that P. lilacinus and A. strictum had the most effects on reduction of nematode population. C. cladosporioides showed the minimum effect on nematode control. Evaluation the time of inoculation showed that inoculating nematode 20 days after adding fungi had better results than other treatment. Among fungal species P. lilacinus and A. strictum were more effective than other species. However, Fusarium solani and F. oxysporum showed good effectiveness.