پژوهشي درباره مسيله «بازنمايي» در هنر پاپ

A Research on the Issue of Representation in Pop Art

اين مقاله بر آن است تا مسيله «بازنمايي» را در «هنر پاپ» مورد بررسي قرار دهد. منظور از اصطلاح «بازنمايي» فرايندي است كه طيِ آن مخاطب، با قرار گرفتن در برابر اثر، واقعيتي بيروني را از دلِ عناصرِ تصويريِ اثر شناسايي م يكند؛ واقعيتي كه يا، به ،«بازنمايي» راستي، در خارج سندّيت دارد و يا چيزي شبيه به آن برايِ ذهنش آشنا است. بدين منظور، با بيانِ مقدم هاي از جايگاه در سيرِ تاريخيِ هنرها، از هنرِ غارها تا هنرِ نيمه‌هايِ سده بيستم، يعني تا ظهور جريان هنر پاپ در دهه شصت، به دور هاي حدودا شصت‌ساله، از دهه آخرِ قرنِ نوزدهم تا دهه پنجاهِ قرنِ بيستم مي‌پردازيم كه به دلايلِ مختلف، عنصرِ بازنمايي در اثرِ هنري به مُحاق مي‌رود. اما دوباره با ظهور هنرِ پاپ است كه از آن اعاده حيثيت شده و عنصرِ آشنا (بازنمودي) دوباره به عناصرِ تصويري بازمي‌گردد، و در سيرِ تداوم منطقي خود به يكي از مسايل محوري جريان پست‌مدرنيسم در هنر بدل مي‌شود كه تا كنون هم استمرار دارد. در ادامه، دلايل بنيادينِ هنري و اجتماعي اين توجهِ دوباره به مسيله بازنمايي در هنرِ پاپ مورد تحليل و بررسي قرار مي‌گيرد و تكهي بحث نيز بر آثارِ هنرمندانِ برجسته اين جنبش يعني جاسپر جانز، رابرت راشنبرگ، ريچارد هميلتون و جيمز روزنكوييست خواهد بود.

This article intends to study the issue of representation in Pop Art. Here we define representation as a process through which the audience identifies an external reality in the heart of the pictorial elements of a tableau which is exterior to the pictorial world or rather only familiar to his mind. For this purpose, we would examine “representation” from cave art to art of the middle 20th century i.e. when the representational elements in artistic work wane for different reasons. But representation regained its importance no sooner than the emergence of Pop Art in 60s and consequently representational pictorial elements has so far turned into one of the critical issues of postmodern events in art. This article would analyze the fundamental artistic and social reasons for such attention to representation in Pop Art while remaining focused on works of the distinguished artists of the movement, those like Jasper Johns, Robert Rauschenberg, Richard Hamilton and James Rosenquist.