رابطه هوش هيجاني با راهبردهاي مديريت تعارض مديران دانشگاه علوم پزشكي ايران

The Relationship between Emotional Intelligence and Conflict Management Strategies in Iran University of Medical Sciences: 2009

مقدمه: تعارض در بسياري از سازمان ها از جمله دانشگاه ها به صورت يك مسيله جدي وجود دارد.بايد بخاطر داشت اين وجود تعارض نيست كه باعث اختلال و از هم پاشيدگي روابط در سازمان مي شود بلكه مديريت غير اثر بخش تعارض هاست كه سبب نتايج نا مطلوب مي شود. هدف اصلي تحقيق حاضر به منظور بررسي رابطه بين هوش هيجاني مديران با راهبردهاي مديريت تعارض آنان در دانشگاه علوم پزشكي ايران اجرا شده است. منظور از هوش هيجاني در اين پژوهش توانايي شناخت و كنترل احساسات و هيجانات مديران جامعه مورد بررسي است. روش بررسي:پژوهش حاضر توصيفي و ازنوع همبستگي است كه در سال 1388 بر روي 103 تن از مديران دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شد. داده ها با استفاده ازپرسشنامه هوش هيجاني باران وراهبردهاي مديريت تعارض رابينزوپرسشنامه ويژگي هاي جمعيت شناختي به شيوه طيف ليكرت جمع آوري شد.داده ها پس از جمع آوري با استفاده از آمار توصيفي، تحليل عاملي، تحليل مسيرواستفاده ازنرم افزار SPSS وليزرل تحليل شد. يافته ها: بين هوش هيجاني مديران با راهبرد كنترل، راهبرد راه حل گرايي و راهبرد عدم مقابله به ترتيب عدم رابطه، رابطه مثبت ورابطه منفي ديده شد. هوش هيجاني مديران با هيچ كدام از ويژگي هاي فردي آن ها (سن،جنس،سابقه خدمت و ميزان تحصيلات) از نظر آماري رابطه نداشت. اما سن با راهبرد كنترل رابطه منفي داشت. بين سابقه خدمت و راهبرد كنترل رابطه مثبتي مشاهده شد. بين راهبرد عدم مقابله و راهبرد راه حل گرايي با هيچ كدام از ويژگي هاي فردي مديران رابطه معني داري مشاهده نشد. نتيجه گيري: مطابق نتيجه اين تحقيق هوش هيجاني مديران مي تواند عامل مهمي در شناسايي تضادها و اتخاذ راهبرد مناسب براي مديريت تعارض در سازمان باشد. كليد واژه ها: هوش هيجاني،مديريت تعارض، مديران دانشگاه

Introduction: Conflict in many organizations including universities is a common problem. It is noteworthy that conflict by itself does not cause the disintegration of relationships but it is the ineffective management of conflict which causes undesirable consequences. The purpose of this study was to investigate the relationship between managersʹ emotional intelligence (EI) with their conflict management strategies in Iran University of Medical Sciences (IUMS). Methods: This was a descriptive correlational study performed in 2009 with a population of 103 administrators at IUMS. An EI Bar-On and a demographic questionnaire based on a Likert Scale as well Robinsʹ conflict management guideline were used for data collection which were then analyzed by SPSS and LISREL using descriptive statistics , factor analysis and path analysis. Results: There was no correlation between EI and control strategy. A positive correlation was found between EI and conflict resolution strategy while the correlation between EI and conflict avoidance strategy was negative. There was correlation between EI and personal characteristics of the mangers. However, control strategy showed a negative correlation with age and a positive correlation with job experience. No significant correlation was found between conflict avoidance and conflict resolution strategies with personal characteristics. Conclusions: The findings of the study suggest that managersʹ EI can be considered an important factor in recognizing conflicts and adopting appropriate strategies for conflict management in organizations. Keywords: Emotional Intelligence, Conflict Management, University Administrators