ارزيابي هيستومتري و هيستوپاتولوژي تاثير داروي سرترالين بعد از تروماي جراحي پوست در موش صحرايي

داروهاي گروه مهاركننده بازجذب سروتونين (SSRIs) به منظور درمان اختلالات رفتاري از جمله اضطراب و افسردگي تجويز مي شوند. اين داروها مي توانند از گسترش التهاب جلوگيري كرده و باعث توليد اينترلوكين و اينترفرون شوند. از اين نكات چنين بر مي آيد كه استفاده از داروهاي SSRIs مي تواند در ترميم و التيام زخم نقش قابل توجهي داشته باشد. هدف از انجام اين مطالعه تجربي، ارزيابي تاثير داروي سرترالين در التيام زخم جلدي در مدل حيواني مي باشد. در پوست ناحيه پشت 60 سر موش صحرايي نژاد ويستار، 2 زخم دايره اي شكل توسط پانچ بيوپسي ايجاد سپس موش ها به 5 گروه 12 سَري تقسيم شدند كه شامل گروه شاهد، گروه پايه پماد و گروه هاي تيمار با پماد سرترالين با دزهاي پايين، متوسط و بالا بودند. 4 سر موش از هر گروه، در روز هاي 3، 7 و 15 پس از ترسيم شكل زخم ها بر روي ورقه شفاف و اسكن آنها و محاسبه و مقايسه اندازه زخم ها توسط نرم افزار Scion image،آسان كشي شده، زخم ها جدا گرديده و جهت مطالعات آسيب شناسي از آنها برش هاي بافتي با رنگ آميزي هماتوكسيلين- ائوزين تهيه گرديد . از لحاظ هيستومتري تفاوت معني داري مابين گروه شاهد، پايه پماد و گروه هاي تيمار وجود داشت و نتايج هيستوپاتولوژي نشان دهنده معني دار بودن تغييرات مابين گروه شاهد، پايه پماد و گروه هاي تيمار در پايان دوره مطالعه بود. استفاده از داروي سرترالين به صورت پماد جلدي به طور معني داري در التيام زخم پوستي در موش صحرايي مؤثر است.