عرف و مولفه‌هاي قانوني و مادي تشكيل‌دهنده پديده‌ مجرمانه

The Effect of Custom on Legal and Physical Elements of Crime

در نظام حقوق كيفري ايران غالباً اعتبار عرف به عنوان يكي از منابع ارشادي مورد توجه قرار مي‌گيرد. صرف نظر از اينكه با توجه به اصل قانوني‌بودن جرم و مجازات، عرف فقط در تصويب قوانين كيفري مي‌تواند الهام‌بخش قانونگذار باشد و نمي‌تواند به طور مستقل به جرم‌انگاري رفتارها بپردازد، پس از پذيرش نظام قانون مدون در ايران، عرف در شناخت مفاهيم قانوني و استنباط قواعد حقوق كيفري از نصوص اهميت يافت. از آنجا كه پيش‌فرض قانونگذار اين است كه با زبان عرفي قانون تدوين مي‌كند، عرف نقش مهمي در اين باب يافت. همچنين، در شناخت بخش‌هايي از عناصر سه‌گانه جرم، يگانه منبع حقوق كيفري است. در اين مقاله به تفصيل به تاثيرگذاري عرف در شناخت مولفه‌هاي قانوني و ماديِ تشكيل‌دهنده جرم پرداخته خواهد شد و در نهايت الزامي‌بودن اين منبع به اثبات خواهد رسيد.

In Iranian criminal system, the validity of custom is attended as one of the guidance sources. However, considering the principle of legality, the custom can help legislator to enact criminal laws and cannot independently criminalize behaviors, after enactment of some cases, the custom is a unique source in recognition of legal concepts and deduction from criminal texts. If the law is a source that a judge replies on it, it should be noted that the custom is a unique source of criminal law in recognition of some parts of triple elements of crime. In this paper, the effect of custom on recognition of concepts considered in legal and physical elements of crime is discussed in details and finally the necessity of this source is proved.