راهبردهاي آموزشي برنامه درسي پزشكي عمومي

Educational Strategies in Undergraduate Medical Curriculum

زمينه و هدف: در بيشتر مواقع از پزشكان انتظار مي‌رود كه در زندگي حرفه‌اي خود علاوه بر تدريس دوره‌هاي از پيش طراحي شده، در طراحي برنامه‌هاي آموزشي نيز به طور مستقيم مشاركت نمايند. امروزه نظام‌هاي آموزشي سنتي براي ايجاد توانمندي‌هاي مورد انتظار از پزشكان كافي نيستند. يكي از كاربردهاي پيشرفت‌هاي جديد علوم شناختي در طراحي برنامه‌هاي آموزشي، تدوين راهبردهايي در جهت ارتقاي كيفيت برنامه آموزش پزشكي عمومي است. راهبردهاي آموزشي، تصميمات جهت‌دار بنيادي در ياددهي هستند كه هدف آن‌ها دستيابي به اهداف آموزشي مي‌باشد. روش كار: مقاله حاضر به صورت مرور روايي است كه با بررسي منابع كتابخانه‌اي و الكترونيكي معتبر، مهم‌ترين راهبردهاي آموزشي برنامه درسي پزشكي عمومي را معرفي و توصيف مي نمايد. يافته‌ها: مهم‌ترين راهبردهاي آموزشي برنامه درسي پزشكي عمومي عبارتند از «مجموعه راهبردهاي دانشجو محوري، يادگيري مبتني بر مساله، تدريس ادغام يافته يا بين‌حرفه‌اي، مبتني بر جامعه، انتخابي و نظام‌مند بودن؛ مجموعه راهبردهاي مرتبط با محصول، متناسب بودن، بين‌حرفه‌اي، دوره‌هاي كوتاه‌تر آموزشي، جايگاه چندگانه و هم‌زيستي و همچنين مجموعه راهبردهاي واقعي بودن، ادغام، بازخورد، يادگيري و ارزشيابي» بودند. نتيجه‌گيري: هر يك از راهبردهاي آموزشي به صورت يك طيف نشان داده مي‌شوند. هر طراح آموزشي بايد قبل و در حين تدوين برنامه آموزشي، جايگاه هر يك از اجزاي برنامه درسي را در هر يك از اين طيف‌ها مشخص نمايد. بر اساس هر يك از راهبردهاي انتخابي بايد مداخلاتي در برنامه درسي صورت گيرد تا اين راهبردها عملياتي شوند؛ به طوري كه نتايج ارزشيابي و شواهد حاصل از مداخلات در برنامه، اين اطمينان را به طراحان برنامه بدهد كه كيفيت برنامه ارتقا يافته است.

Background & Objective: In addition to teaching pre-designed courses, physicians are usually expected to participate directly in designing curriculum during their professional life. Today, traditional education systems are not sufficient for developing the expected competencies in physicians. One of the applications of new advancements by cognitive sciences in curriculum design is the development of strategies for improving the quality of the undergraduate medical education curriculum. Educational strategies are “fundamental-oriented decisions in teaching which are aimed to achieve educational goals.” Methods: This was a narrative review that introduced and explained the most important educational strategies in undergraduate medical curriculum, through surveying valid electronic and library resources. Results: Now, the most important educational strategies in undergraduate medical curriculum are: a series of student-centered, problem-based learning, integrated or inter-professional teaching, community-based, elective-driven and systematic strategies (SPICES), and also a set of strategies that are product-focused, relevant, inter-professional, short courses, multisite locations and symbiotic (PRISMS); and a group of realistic, integrated, feedback, learning and evaluation strategies (RIFLE), as well. Conclusion: Each strategy is represented as a spectrum. In each spectrum, the educational planner must define the position of every component of the curriculum. In order to apply these strategies, the curriculum must be intervened according to the selected strategy; so that the results of the evaluations and evidence of interventions ensure the planners that the quality of the curriculum is improved. Keywords: Education, Medical, Undergraduate, Curriculum, Strategy, Educational strategy, Quality improvement,