بررسي و تحليل اسناد عريضه نويسي با تاكيد بر آسيب‌هاي آن

Reviewing and Analyzing Petition-Writing Documents with an Emphasis on its Malign Effects

«عريضه نويسي» امري است كه شيعيان آن را نوعي توسل دانسته كه بدان وسيله حاجت خود را از خداي متعال، به واسطه امام معصوم?، درخواست مي‌كرده‌اند. اين روش، در سال‌هاي اخير و به دليل توجه رسانه هاي غربي به چاه جمكران، مورد دقت قرار گرفته و در اثبات يا رد آن سخناني مطرح شده است. اين مقاله كه به روش پژوهشي توصيفي –تحليلي است، تلاش مي‌كند به اين سوال پاسخ دهد كه مستندات عريضه نويسي و آسيب هاي آن چيست. نتيجه از يك ‌سو حاكي از بدعت نبودن اصل عريضه نويسي است و از سويي گوياي عدم تقدس و موضوعيت نداشتن چاه جمكران و آسيب زا بودن توجه به اين چاه مي‌باشد. لزوم دقت مجدد در ادله اثبات عريضه نويسي، به دست آوردن مستندات تازه يافت و ارايه مستندات جديد از رسانه هاي غربي در اين موضوع؛ از جمله دلايل نگارش اين مقاله است.

“Writing petition” is an issue that Shi’a has considered it as a means by which they ask for their general needs from the Almighty God through the infallible Imams. This method has received much attention in recent years because of the attention of western media to the Jamkar?n’s well and arguments have been presented in verification or rejection of this issue. This paper with a descriptive-analytic method tries to answer this question: what writing-petition documents are and what harmful effects it may have. Results show that on one hand writing petition basically is not an innovation in religion and on the other hand show the lack of sacredness and relevance of Jamkar?n’s well and people’s attention to it is traumatic. The need for further precision in the evidences of petition-writing proofs, finding newly-found documents and presenting new documents to western media in this regard are the reasons for writing this paper.